Δημοπρατήθηκε τελικά (18 Απριλίου 2012), από τον Οίκο Κρίστις στο
Λονδίνο στην τιμή των 544000 ευρώ, το ασημένιο Κύπελλο του Σπύρου Λούη.
Ευτυχώς το Εθνικό μας Κειμήλιο θα παραμείνει στην Ελλάδα, αφού ο αγοραστής είναι το Ίδρυμα Σταύρος Νιάρχος.
«Θα μοιραστούμε το Ασημένιο Κύπελλο του Michel Bréal με το κοινό και θα λειτουργεί ως τεκμήριο της ιστορίας, της κληρονομιάς και του σθεναρού πνεύματός μας», είπε ο Ανδρέας Κ. Δρακόπουλος, πρόεδρος και μέλος του διοικητικού συμβουλίου του ιδρύματος «Σταύρος Νιάρχος». «Ελπίδα μας είναι ότι θα εμπνεύσει και θα αναζωπυρώσει την περηφάνια των Ελλήνων, όπως έγινε και με τη νίκη του Σπύρου Λούη, την τελευταία ημέρα της διοργάνωσης των πρώτων Σύγχρονων Ολυμπιακών Αγώνων».
Στη δημοπρασία συμμετείχε και ο δήμαρχος Αμαρουσίου Γιώργος Πατούλης, ο οποίος λόγω της αδιαφορίας του να πληροφορηθεί ποια είναι και που βρίσκονται, τα Εθνικά Κειμήλια που κέρδισαν ένδοξοι Μαρουσιώτες, είχε χάσει μέσα από τα χέρια του το Κύπελλο, όπως ακριβώς καιρό πριν, είχε χάσει και το Μετάλλιο του Σπύρου Λούη.
Είναι χαρακτηριστικά όσα δήλωσε ο εγγονός του Σπύρου Λούη, αποκλειστικά στο Mediasoup, και για τον Γιώργο Πατούλη...
« Καιρό προσπαθούσα να έρθει το Μετάλλιο του παππού μου στο Μαρούσι. Όταν εγκαινιάσθηκε η Πινακοθήκη «Σπύρος Λούης», έπιασα από το χέρι τον Γιώργο Πατούλη και την Φάνη Πετραλιά, και τους παρακάλεσα να βοηθήσουν στην προσπάθεια, το Μαρούσι να μην χάσει το Μετάλλιο Λούη. Και οι δύο με διαβεβαίωσαν ότι θα έκαναν κάτι και να είμαι ήσυχος. Δεν έκαναν απολύτως τίποτα. Έτσι χάθηκε το Μετάλλιο από το Μαρούσι»
Ο Γιώργος Πατούλης, είχε ανοίξει λογαριασμό στην ΑΓΡΟΤΙΚΗ Τράπεζα και καλούσε τον κόσμο να βοηθήσει. Είχε βάλει μάλιστα και αρκετές διαφημίσεις στην τηλεόραση, πλην όμως, τελικά τζίφος.
Τώρα, καλείται να επιστρέψει τα χρήματα των Μαρουσιωτών (ή όποιων άλλων έβαλαν), και να αντιμετωπίσει την δίκαιη οργή τους.
Το Κύπελλο διεκδικήθηκε και από το Ολυμπιακό Μουσείο που βρίσκεται στη Θεσσαλονίκη, όμως δεν κατόρθωσε τελικά να βρει χορηγό.
Πολλά εύγε λοιπόν στο Ίδρυμα «Σταύρος Νιάρχος», που αγόρασε το Κύπελλο και μας διέσωσε από μια ακόμη εθνική ντροπή, λίγο πριν από τους Ολυμπιακούς Αγώνες του 2012.
Και περισσότερα εύγε του πρέπουν, που αντιλήφθηκε- όπως τονίζει με την ανακοίνωσή του- ότι αυτό το Κύπελλο...
«λειτουργεί ως τεκμήριο της ιστορίας, της κληρονομιάς και του σθεναρού πνεύματός μας»
Πόσο απέχουν αυτά τα λόγια, από τα λόγια του «Γερουλάνιου» υπουργείου πολιτισμού, που έδιναν την άδεια να εξαχθεί το Κύπελλο και να πωληθεί, αφού «δεν έχει χαρακτηριστεί Εθνικό Κειμήλιο». Πόσο πολύ απέχει, η σύμφωνη με την εθνική μας περηφάνια στάση του Ιδρύματος, από την κουτοπόνηρη στάση του υπουργείου που μέσα από τις υπηρεσίες του διέδιδε ότι «ίσως να είναι και πλαστό το Κύπελλο Λούη»
Εν κατακλείδι, ευτυχώς που υπάρχουν και Ιδρύματα σαν το «Σταύρος Νιάρχος» στην Ελλάδα. Γιατί, αν περιμέναμε από Υπουργούς ή Δημάρχους, ζήτω που καήκαμε.
Ευτυχώς το Εθνικό μας Κειμήλιο θα παραμείνει στην Ελλάδα, αφού ο αγοραστής είναι το Ίδρυμα Σταύρος Νιάρχος.
«Θα μοιραστούμε το Ασημένιο Κύπελλο του Michel Bréal με το κοινό και θα λειτουργεί ως τεκμήριο της ιστορίας, της κληρονομιάς και του σθεναρού πνεύματός μας», είπε ο Ανδρέας Κ. Δρακόπουλος, πρόεδρος και μέλος του διοικητικού συμβουλίου του ιδρύματος «Σταύρος Νιάρχος». «Ελπίδα μας είναι ότι θα εμπνεύσει και θα αναζωπυρώσει την περηφάνια των Ελλήνων, όπως έγινε και με τη νίκη του Σπύρου Λούη, την τελευταία ημέρα της διοργάνωσης των πρώτων Σύγχρονων Ολυμπιακών Αγώνων».
Στη δημοπρασία συμμετείχε και ο δήμαρχος Αμαρουσίου Γιώργος Πατούλης, ο οποίος λόγω της αδιαφορίας του να πληροφορηθεί ποια είναι και που βρίσκονται, τα Εθνικά Κειμήλια που κέρδισαν ένδοξοι Μαρουσιώτες, είχε χάσει μέσα από τα χέρια του το Κύπελλο, όπως ακριβώς καιρό πριν, είχε χάσει και το Μετάλλιο του Σπύρου Λούη.
Είναι χαρακτηριστικά όσα δήλωσε ο εγγονός του Σπύρου Λούη, αποκλειστικά στο Mediasoup, και για τον Γιώργο Πατούλη...
« Καιρό προσπαθούσα να έρθει το Μετάλλιο του παππού μου στο Μαρούσι. Όταν εγκαινιάσθηκε η Πινακοθήκη «Σπύρος Λούης», έπιασα από το χέρι τον Γιώργο Πατούλη και την Φάνη Πετραλιά, και τους παρακάλεσα να βοηθήσουν στην προσπάθεια, το Μαρούσι να μην χάσει το Μετάλλιο Λούη. Και οι δύο με διαβεβαίωσαν ότι θα έκαναν κάτι και να είμαι ήσυχος. Δεν έκαναν απολύτως τίποτα. Έτσι χάθηκε το Μετάλλιο από το Μαρούσι»
Ο Γιώργος Πατούλης, είχε ανοίξει λογαριασμό στην ΑΓΡΟΤΙΚΗ Τράπεζα και καλούσε τον κόσμο να βοηθήσει. Είχε βάλει μάλιστα και αρκετές διαφημίσεις στην τηλεόραση, πλην όμως, τελικά τζίφος.
Τώρα, καλείται να επιστρέψει τα χρήματα των Μαρουσιωτών (ή όποιων άλλων έβαλαν), και να αντιμετωπίσει την δίκαιη οργή τους.
Το Κύπελλο διεκδικήθηκε και από το Ολυμπιακό Μουσείο που βρίσκεται στη Θεσσαλονίκη, όμως δεν κατόρθωσε τελικά να βρει χορηγό.
Πολλά εύγε λοιπόν στο Ίδρυμα «Σταύρος Νιάρχος», που αγόρασε το Κύπελλο και μας διέσωσε από μια ακόμη εθνική ντροπή, λίγο πριν από τους Ολυμπιακούς Αγώνες του 2012.
Και περισσότερα εύγε του πρέπουν, που αντιλήφθηκε- όπως τονίζει με την ανακοίνωσή του- ότι αυτό το Κύπελλο...
«λειτουργεί ως τεκμήριο της ιστορίας, της κληρονομιάς και του σθεναρού πνεύματός μας»
Πόσο απέχουν αυτά τα λόγια, από τα λόγια του «Γερουλάνιου» υπουργείου πολιτισμού, που έδιναν την άδεια να εξαχθεί το Κύπελλο και να πωληθεί, αφού «δεν έχει χαρακτηριστεί Εθνικό Κειμήλιο». Πόσο πολύ απέχει, η σύμφωνη με την εθνική μας περηφάνια στάση του Ιδρύματος, από την κουτοπόνηρη στάση του υπουργείου που μέσα από τις υπηρεσίες του διέδιδε ότι «ίσως να είναι και πλαστό το Κύπελλο Λούη»
Εν κατακλείδι, ευτυχώς που υπάρχουν και Ιδρύματα σαν το «Σταύρος Νιάρχος» στην Ελλάδα. Γιατί, αν περιμέναμε από Υπουργούς ή Δημάρχους, ζήτω που καήκαμε.
Πηγή: INEWS Του Μανώλη Νταλούκα
Aναρτήθηκε από: ΔΗΜΗΤΡΑ ΜΥΛΩΝΑΚΗ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου