13χρονη Ελληνίδα η νέα παγκόσμια πρωταθλήτρια στο σκάκι

 
Σπουδαία επιτυχία για το ελληνικό σκάκι. Η αθλήτρια του Σκακιστικού Ομίλου Καβάλας Σταυρούλα Τσολακίδου κατέκτησε την πρώτη θέση στα Παγκόσμια Ατομικά Πρωταθλήματα στο Αλ Άιν στην κατηγορία των κορασίδων μέχρι 14 ετών και στέφθηκε πρωταθλήτρια κόσμου..

Η Τσολακίδου έδωσε συνολικά έντεκα αγώνες με απολογισμό οκτώ νίκες, δύο ισοπαλίες και μία ήττα, ενώ συγκέντρωσε 9 βαθμούς και πρώτευσε στην κατηγορία της, στην οποία συμμετείχαν συνολικά 126 σκακίστριες από 63 χώρες.

 Η γεννημένη στις 24 Μαρτίου 2000, Σταυρούλα Τσολακίδου, αναδείχθηκε για πρώτη φορά πρωταθλήτρια Ελλάδας το 2009 στην κατηγορία κοριτσιών -10 ετών.  Τον Ιανουάριο του 2012, αναδείχθηκε 2η στο Πανελλήνιο νεανίδων -18 ετών. Στο περσινό Παγκόσμιο πρωτάθλημα στο Μάριμπορ κατετάγη 18η στις 12χρονες. 

Πηγή: http://www.athensvoice.gr/
Αναρτήθηκε από: ΔΗΜΗΤΡΑ ΜΥΛΩΝΑΚΗ 

Εισφορά Αλληλεγγύης και αιτήσεις, παραμονή Πρωτοχρονιάς !

Επειδή όπως είδα σήμερα το βράδυ δημιουργήθηκε πολύ μεγάλο πρόβλημα με την εισφορά Αλληλεγγύης και αν αυτή κρίθηκε αντισυνταγματική και αν όντως μπορούμε να διεκδικήσουμε την επιστροφή των χρημάτων μας ανεβάζω το δελτίο τύπου της ΟΛΤΕΕ ( ΟΜΟΣΠΟΝΔΙΑ ΛΕΙΤΟΥΡΓΩΝ ΤΕΧΝΙΚΗΣ ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΙΚΗΣ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗΣ), η οποία από ότι φαίνεται έψαξε λιγάκι παραπάνω το θέμα και μάλλον έλυσε την παρεξήγηση που δημιουργήθηκε με την αίτηση που αναρτήθηκε στη Διεύθυνση της Καβάλας. Σας παρακαλώ διαβάστε προσεκτικά την ανακοίνωση της ΟΛΤΕΕ:

Σήμερα το μεσημέρι, κυκλοφόρησε μεταξύ των εκπαιδευτικών η πληροφορία ότι:

α) κάποιοι «δικαστικοί» κέρδισαν δήθεν «κάποιο δικαστήριο» σχετικά με τη «αντισυνταγματικότητα» επιβολής της εισφοράς αλληλεγγύης, και 

«Ορκίσου στην Αγάπη!»

Μ΄ έβαλαν να ορκιστώ με το χέρι στην καρδιά.
«Ορκίσου!» μου είπαν ...
«Ορκίσου στην Αγάπη!»
Και ορκίστηκα στην αγάπη.
Και μου ξανάβαλαν το χέρι στην καρδιά. «Ορκίσου!» μου ξανάπαν ... «Ορκίσου στον Άνθρωπο». Kαι ορκίστηκα στον άνθρωπο.
Μα είχα για τόσα πολλά να ορκιστώ ... τόσους πολλούς όρκους να δώσω ... στη Φιλία, στο Κάλλος, στην Τιμή ... σε ποιο να πρωτο-ορκιστώ; ... "Ορκίσου σ΄ όλα!" μου είπαν.
"Τότε, είπα κι έσκυψα .... τότε ορκίζομαι σ΄ όλα." Και γονάτισα μπρος στην Α γ ά π η.
Μ. ΛΟΥΝΤΕΜΗΣ

 Αναρτήθηκε από: ΔΗΜΗΤΡΑ ΜΥΛΩΝΑΚΗ

Άγιε μου Βασίλη

"Αγαπητέ Άη Βασίλη, οι γονείς μου είναι άνεργοι και δεν μπορώ να τους ζητήσω ένα δώρο επειδή καταλαβαίνω την κατάσταση μέσα στο σπίτι μας και δεν μπορώ να τους βάλω σε έξοδα. Βαθιά μέσα μου πιστεύω στην ύπαρξή σου. Θέλω αυτά τα Χριστούγεννα να μου είναι αξέχαστα. Θα ήθελα ένα ωραίο φόρεμα αλλά επειδή ξέρω ότι είναι δύσκολο δώρο, ό,τι κι αν μου στείλεις θα το αγαπήσω πάρα πολύ".

Το γράμμα της 10χρονης Αντζελας, είναι ένα από τα πολλά που έστειλαν τα παιδιά, μέσω των ΕΛΤΑ, στον Αγιο Βασίλη και καταγράφονται σε ρεπορτάζ του ΑΠΕ-ΜΠΕ.

Τα περισσότερα παιδιά ρίχνουν τα γράμματά τους στα κόκκινα κουτιά των Ελληνικών Ταχυδρομείων (ΕΛΤΑ), τα οποία στήθηκαν πριν από τις γιορτές ειδικά για να "μεταφέρουν" στον αγαπημένο άγιο των παιδιών τις επιθυμίες τους. Μεταξύ άλλων ζητούν δώρα- κυρίως παιχνίδια -τον ρωτούν πώς είναι η υγεία του, εάν... κρυώνει στον Βόρειο Πόλο, εάν τον βοηθούν τα ξωτικά και φυσικά εάν είναι καλά η γυναίκα του, η Αγιο- Βασιλίνα!

Οι λιλιπούτειοι φίλοι του Άγιου Βασίλη τονίζουν, σε κάθε ευκαιρία, πως ήταν "καλά παιδιά φέτος" κι ελπίζουν πως θα εκπληρωθεί κάθε τους επιθυμία, ενώ τα γράμματα είναι γεμάτα από πολύχρωμες ζωγραφιές, αυτοκόλλητα και αγάπη.

Παιδιά κάθε ηλικίας- από μηνών με τους γονείς να κάνουν τους... μεσάζοντες αλλά και μεγαλύτερα -στέλνουν τα γράμματά τους στον Άγιο Βασίλη. Κάθε χρόνο, στα ΕΛΤΑ καταφθάνουν από 80.000 έως 100.000 γράμματα, μικρών και μεγάλων, με τον κύριο όγκο να ταχυδρομείται μεταξύ των Χριστουγέννων και της Πρωτοχρονιάς, διάστημα που είναι κλειστά τα σχολεία.

Υπάρχουν όμως και οι μεγαλύτεροι που κάθε χρόνο ακολουθούν πιστά την παράδοση: "Αγαπημένε μου Άγιε Βασίλη, αυτό θα είναι ίσως το τελευταίο γράμμα που σου γράφω. Όχι γιατί σταμάτησα να πιστεύω σε σένα, πάντα θα πιστεύω, αλλά γιατί είμαι Γ' λυκείου και δεν ξέρω... Δεν θέλω ποτέ να σταματήσω να γράφω σε σένα. Είναι μια ωραία διαδικασία που με βάζει σε σκέψεις, μια συνήθεια από τα παιδικά μου χρόνια που δεν θέλω να τη στερηθώ" γράφει η Ελένη.

Και, φέτος, η ανταπόκριση μικρών και μεγάλων προς τον Άγιο Βασίλη είναι μεγάλη. Σύμφωνα με τους υπεύθυνους των ΕΛΤΑ, πολλές χιλιάδες γράμματα καταφθάνουν στα κεντρικά γραφεία. Σε όσους έστειλαν γράμμα και έχουν σωστά και καθαρά τη διεύθυνση στον φάκελο θα σταλεί πίσω μια όμορφη καρτούλα, ένα μήνυμα κι ένα γραμματόσημο, έτσι ώστε να έχουν ένα ενθύμιο πως ο Άγιος Βασίλης δεν τους ξέχασε ούτε αυτή τη χρονιά!

Πηγή: http://www.iefimerida.gr

Αναρτήθηκε από: ΔΗΜΗΤΡΑ ΜΥΛΩΝΑΚΗ

«Τζαφάρ» ένα μικρό αντιρατσιστικό σχόλιο

Ο Τζαφάρ περιμένει στο διάδρομο ενός νοσοκομείου.  Οι γονείς της εννιάχρονης Άννας την αποτρέπουν να καθίσει δίπλα του…

Τι λέει όμως η ίδια η Νάνσυ Σπετσιώτη για την πολυβραβευμένη ταινία της:

Ο «Τζαφάρ» είναι ένα μικρό αντιρατσιστικό σχόλιο. Μια ταινία για τη διαφορετικότητα και το χώρο που της δίνουμε στην καθημερινότητά μας. Το άλλο πρόσωπο του ξένου από μας που δεν προσμένουμε.
Ο Τζαφάρ δεν συμβολίζει. Ο Τζαφάρ είναι ο μετανάστης που ήρθε για λίγο καλύτερες μέρες στην Ελλάδα. Είναι απ’ αυτούς τους μετανάστες που ντρέπονται να σε κοιτάξουν στα μάτια… Κι όμως μπαίνει κι αυτός μέσα στο «μύλο» που αλέθει τους μετανάστες και τους φόβους μας. Κι έτσι κάνουμε μακριά. Οι γονείς της Άννας κάνουν μακριά. Η μικρή θέλοντας και μη ακολουθεί…

Σενάριο - Σκηνοθεσία Νάνσυ Σπετσιώτη, με τους Ναταλία Δραγούμη, Νίκο Ψαρρά, Βλαδίμηρο Κυριακίδη, Waseem Aktar, Χαρά Τσιόνγκα, Γεωργία Κατσικονούρη.

Πηγή: http://www.thessalonikiartsandculture.gr

Αναρτήθηκε από: ΔΗΜΗΤΡΑ ΜΥΛΩΝΑΚΗ

Μαγικό μπουκάλι

Χρειάζεστε ένα γυάλινο μπουκαλάκι διαφανές, ίσως από κολώνια ή άρωμα, νερό, λίγες σταγόνες γλυκερίνης, glitter, πούλιες, οτιδήποτε λάμπει και είναι αρκετά ελαφρύ για να επιπλέει στο νερό.


Αναρτήθηκε από: ΔΗΜΗΤΡΑ ΜΥΛΩΝΑΚΗ

Σινεφίλ οικογένεια ζωντανεύει τις αγαπημένες της ταινίες της

Η Lilly και ο Leon διαπίστωσαν μια μέρα πως λόγω της πρόσφατης μετακόμισής τους και της γέννησης του μικρού τους γιου, του Orson, το σπίτι τους είχε γεμίσει από χαρτόκουτα! Με την κοινωνική τους ζωή να έχει αλλάξει δραστικά εξαιτίας του μωρού το νεαρό ζευγάρι, που έπρεπε να περνά πολύ χρόνο στο σπίτι, αποφάσισε να κάνει τα σαββατοκύριακά του πιο διασκεδαστικά. Ζωντάνεψαν λοιπόν τις αγαπημένες τους ταινίες χρησιμοποιώντας για σκηνικά καθημερινά αντικείμενα οικιακής χρήσης, παιχνίδια, χαρτόκουτα που τα είχαν μπόλικα και τη φαντασία τους. Απολαύστε τους.

Μόνος στο σπίτι

 

Μια βόλτα έξω από τη γη την παραμονή των Χριστουγέννων

Ο αστροναύτης της NASA Rick Mastracchio τράβηξε αυτή την καταπληκτική φωτογραφία του  συναδέλφου του αστροναύτη Mike Hopkins την παραμονή των Χριστουγέννων κατά τη διάρκεια του δεύτερου διαστημικού τους περιπάτου που έγινε με σκοπό να αλλάξουν μια χαλασμένη αντλία στο Διεθνή Διαστημικό Σταθμό.
Παρατηρήστε όλο αυτό το μπλε στο φόντο! Αναρωτιέμαι πώς μπορεί ο άνθρωπος να ξεπερνά τον τρόμο του να ξέρει ότι το μέρος για το οποίο γεννήθηκε να ζει είναι τόσο μακριά του...

 Αναρτήθηκε από: ΔΗΜΗΤΡΑ ΜΥΛΩΝΑΚΗ

"Σχέδια Μαθήματος για το Δημοτικό Σχολείο. Από τη θεωρία στην πράξη"

Παρουσιάστηκε πρόσφατα στο Μέγαρο Λόγου και Τέχνης στην Πάτρα το βιβλίο των Ι. Καραντζή και Ν. Μάνεση "Σχέδια Μαθήματος για το Δημοτικό Σχολείο. Από τη θεωρία στην πράξη". Το βιβλίο είναι πολύ ενδιαφέρον, πρακτικό και τολμώ να πω, ότι σύντομα θα είναι και πάρα πολύ χρήσιμο.

Περιέχει 95 σχέδια μαθήματος για όλα τα μαθήματα όλων των τάξεων του Δημοτικού Σχολείου καθώς και το πρόγραμμα μιας μέρας ενός τμήματος διθέσιου σχολείου (τάξεις, Α΄, Γ΄, Δ΄). Υπάρχει επίσης ένα πρότζεκτ 14 ωρών για τη Δ΄ τάξη. 

Τα Σχέδια σχεδιάστηκαν από τις/τους συανδέλφους συγγραφείς: Αγγελική Σαμαντά, Βλασσούλα Σοφιανοπούλου, Αναστασία Κρεσταινίτη, Κατερίνα Παντελοπούλου, Ισμήνη Κακαβά, Κωνσταντίνο Κακαβά, Ασπάνδη Καμπισοπούλου, Μάριος Γιαλαμά, Αθηνά Λαμπροπούλου, Αιμιλία Μίχαλου, Παναγιώτης Κακαβά, Βασιλική Κοκολογιαννάκη, Μαρία Κοσσυφίδου, Αναστάσιος Δρογγίτης και Ιωάννα Φλίγκου

Όλα αναδεικνύουν τη στοχοκεντρική διδασκαλία, η οποία είναι ο πυλώνας της διαφοροποιημένης διδασκαλίας, που απαιτεί όταν σχεδιάζουμε να λαμβάνουμε υπόψη μας ποιος είναι ο μαθητής, ποιος ο στόχος και με ποια δραστηριότητα θα τον πετύχουμε. 

Στο βιβλίο υπάρχουν και αρκετές εναλλακτικές δραστηριότητες με χρήση ΤΠΕ και δραστηριότητες για μαθητές με μαθησιακές δυσκολίες. Το σημαντικό είναι ότι όλα τα σχέδια που περιλαμβάνονται και περιγράφονται έχουν υλοποιηθεί στην τάξη, αν και εκ των υστέρων διορθώθηκαν και σε κάποιες περιπτώσεις αλλάχθηκαν και διαφοροποιήθηκαν. Όπως τονίζει όμως ο κ. Μάνεσης, αποτελούν μια διδακτική πρόταση και μόνο έτσι πρέπει να ειδωθούν. Αφορούν στους μαθητές των εκπαιδευτικών που τα έγραψαν. 

Αναρτήθηκε από: ΔΗΜΗΤΡΑ ΜΥΛΩΝΑΚΗ

Η δύναμη του μπαμπά

Ένα βίντεο που μιλά για τη δύναμη που έχει η αγάπη του μπαμπά... Αφιερωμένο σε όσους φαίνονται και ΕΙΝΑΙ μπαμπάδες!

 

Αναρτήθηκε από: ΔΗΜΗΤΡΑ ΜΥΛΩΝΑΚΗ

Μετρώντας τις “εισπράξεις” από τα κάλαντα.

Φωτογραφία του Δημήτρη Χαρισιάδη. Από τα Φωτογραφικά Αρχεία του Μουσείου Μπενάκη.

Αναρτήθηκε από: ΔΗΜΗΤΡΑ ΜΥΛΩΝΑΚΗ

Τα «@γαπουλίνια Χριστούγεννα» της Α. Ευσταθίου στον Εμπορικό Σύλλογο Πατρών

Χτες το πρωί, αγαπημένοι μου αναγνώστες,  πήγα στην παρουσίαση του βιβλίου της Αναστασίας Ευσταθίου «@γαπουλίνια Χριστούγεννα» στην αίθουσα  του Εμπορικού Συλλόγου Πατρών. 

Την ευφάνταστη συγγραφέα την είχα παρακολουθήσει μέχρι τώρα τουλάχιστον δύο φορές σε παρουσιάσεις βιβλίων της και είχα περάσει και τις δύο καταπληκτικά! Μα και η χτεσινή ήταν το ίδιο πρωτότυπη, χαρούμενη και μαγική για όλα τα παιδιά που συμμετείχαν, μικρά και μεγάλα. Και επιτέλους κατάλαβα, γιατί η "δική μας" Αναστασία παραμένει το ίδιο νέα, γλυκιά και χαρούμενη τόσα χρόνια! Φταίει που κάνει παρέα με ένα σωρό περίεργους τύπους (προσοχή, είναι κολλητή με έναν καλικάντζαρο ονόματι Κάλι Καλ) και όπου πάει τους κουβαλά μάλιστα μαζί της! 

Όσα παιδάκια δεν πήγαν έχασαν!

Αναρτήθηκε από: ΔΗΜΗΤΡΑ ΜΥΛΩΝΑΚΗ

Να δεις που εγώ κάπου έπρεπε να πάω, αλλά η πολλή αιθαλομίχλη μου έχει κάψει το μυαλό......

 

Πηγή φωτό: https://plus.google.com/u/0/104562272267181462633/posts/Gfn6MD8p3dV

Αναρτήθηκε από: ΔΗΜΗΤΡΑ ΜΥΛΩΝΑΚΗ

Tο «Jingle Bells» στα αρχαία ελληνικά!

Πώς θα ήταν το «Jingle Bells» και ο «Ρούντολφ το ελαφάκι» στα αρχαία;

Πώς θα ήταν το «Jingle Bells» αν τραγουδιόταν στα αρχαία χρόνια; Σύμφωνα με τη Lifo, ο καθηγητής Christopher Pellins (που από το 2003 έχει την Έδρα Regius των Ελληνικών στο Πανεπιστήμιο της Οξφόρδης), ο οποίος έχει άρτια γνώση των αρχαίων ελληνικών και μπόλικη φαντασία, απέδωσε στα αρχαία το γνωστό χριστουγεννιάτικο τραγουδάκι.

Με τον ίδιο τρόπο απέδωσε και τον «Ρούντολφ Το Ελαφάκι»!

πηγη: http://www.parapolitika.gr

Αναρτήθηκε από ΓΙΑΝ. ΠΑΝ.

Τα φτιάξαμε στην τάξη μας

Αναρτήθηκε από ΓΙΑΝ. ΠΑΝ.

Στολίδια για το δέντρο

Να και τα χριστουγεννιάτικα στολίδια που έφερε η τρίχρονη κορούλα μου από τον "Πελαργό". Η κ. Αθηνά και οι συνεργάτες της τα έφτιαξαν με πολλή αγάπη...

Κάρτα - πρόσκληση με αυτοκόλλητα αστεράκια 

- Τα στολίδια είναι από χαρτόνι με μαλακή επιφάνεια 
- Στην κάλτσα τα δύο χαρτόνια έχουν ραφτεί μεταξύ τους με χοντρή κλωστή
- Ανάμεσα στις 2 όψεις της καμπάνας υπάρχει λίγο μπαμπάκι

Αναρτήθηκε από ΓΙΑΝ. ΠΑΝ.

ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ ΘΑ ΠΕΙ...

Να πονάει ο διπλανός σου και εσύ να πονάς περισσότερο. 

Να πεινάει ο άλλος και εσύ να μένεις νηστικός. 

Να γυρίζεις στους δρόμους και να νιώθεις το κρύο των αστέγων. 

Να αγοράζεις παιχνίδια για τα παιδιά που δεν έχουν να παίξουν. 

Να ανάβεις τα λαμπιόνια στο μπαλκόνι για να βλέπει ο γείτονας που του έκοψαν το ρεύμα. 

Να πάρεις σπίτι τον φτωχό ζητιάνο. 

Να πάρεις από το χέρι τον γιο σου για να του δείξεις την αληθινή όψη της γιορτής: Άστεγοι στους δρόμους, πεινασμένοι στις πλατείες, άνεργοι σε απελπισία, άρρωστοι στους διαδρόμους των νοσοκομείων μισοπεθαμένοι, γηροκομία με εκατοντάδες ηλικιωμένων που δεν είναι ποια χρήσιμοι, νέοι με την σύριγγα της μοναξιάς στη φλέβα, σπίτια στο φως των κεριών, άνεργοι στην ουρά για ένα επίδομα της πλάκας, γέροντες να ψωνίζουν από τα σκουπίδια, καραβάνες του ΄40 στα συσσίτια της πείνας στη νέα κατοχή της Αθήνας. 

Χριστούγεννα θα πει, η γέννηση μιας νέας ελπίδας και μιας νέας προοπτικής του ανθρώπου. Θα πει, ο Δεσπότης να ταπεινώνεται στον κλητήρα του, ο πλούσιος να φορέσει το μπαλωμένο και βρόμικο παντελόνι του φτωχού, ο πολιτικός να καταλάβει την ανεπάρκεια του και να εναντιωθεί κατά του εαυτού του, ο ποιητής που γράφει στους δρόμους, ο ηθοποιός που σκορπάει το γέλιο στις πλατείες, ο έμπορος που μισεί το κέρδος, ο ρατσιστής που αγαπάει το χρώμα που τελικά του πάει, το μαύρο, και η αγάπη που αγκαλιάζει όλους τους ανθρώπους. 

Γιατί Χριστούγεννα είναι ο Θεός που τελικά σταυρώνεται και ο χριστιανός που θυσιάζεται για τους άλλους. Χριστιανός είναι ο μοναχός που ζει στην ακεραιότητα των μοναχικών του υποσχέσεων, ο χριστιανός που κρατάει σε όλα τα χρόνια της ζωής του το ίδιο χέρι σε μια συντροφικότητα αιώνια, ο κληρικός που αγωνίζεται για το ποίμνιο του, ο πατέρας που δίνει το τελευταίο ποτήρι με το γάλα όχι στο παιδί του αλλά στο παιδί του διπλανού. Χριστούγεννα είναι...ο αγώνας σου για την ζωή του άλλου. 

Κώστας Ζουρδός

πηγή: http://panagiotisandriopoulos.blogspot.gr/

Αναρτήθηκε από ΓΙΑΝ. ΠΑΝ.

Ο Χίτλερ μαθαίνει για τη σύλληψη του Μιχάλη Λιάπη!

Αναρτήθηκε από: ΔΗΜΗΤΡΑ ΜΥΛΩΝΑΚΗ

"Προτείνω να ονομάσουμε το θανατηφόρο νέφος της αιθαλομίχλης... "ΝΕΦΟΣ ΣΤΟΥΡΝΑΡΑ"

Γράφει ο Κωνσταντίνος Π. Κουλούρης, Ομότιμος Καθηγητής ΤΕΙ

                                                                     

Ανήμερα Χριστούγεννα η επιτροπή Υπουργών Οικονομικών, Περιβάλλοντος  και Υγείας, επιμένουν να αγωνίζονται για την εξασφάλιση του έστω και ψεύτικου πρωτογενούς πλεονάσματος και αποφάσισαν  να καταδικάσουν εκατομμύρια Έλληνες σε θάνατο… από το κρύο, αφού επιμένουν στο μέτρο της εξομοίωσης του φόρου στα καύσιμα, ΣΤΗΝ ΑΝΩΤΕΡΗ ΤΙΜΗ και φυσικά δεν είναι εξωγήινοι, μάλλον για ανάλγητα ανθρωποειδή, πολιτικά τέρατα μου μοιάζουν!!!

 

Μετά την σύσκεψη, ο Γ. Στουρνάρας επέμεινε ότι « …το μέτρο είναι πετυχημένο. Πατάξαμε το λαθρεμπόριο στα καύσιμα και αυτός είναι ο στόχος. Η θεραπεία δεν είναι η μείωση της τιμής» και αποφάσισαν…  ομόφωνα και μνημονιακά, με την «ευαισθησία» της βαρβαρότητας του μνημονίου που θαυμάζουν,  (χωρίς ντροπή…) να συνεχιστεί η εφαρμογή του.

 

Και ως ακραία λαϊκίστικη δήλωση, συνέχισε: «αναγνωρίζουμε το πρόβλημα, αλλά η θεραπεία δεν είναι η μείωση της τιμής», διότι, «έτσι ανοίγουμε ένα παράθυρο στο λαθρεμπόριο καυσίμων και δίνουμε σε όλους ανεξαιρέτως το επίδομα θέρμανσης, ακόμη και, στην ακραία περίπτωση, για θέρμανση πισίνας. Εμείς θέλουμε να επιδοτήσουμε τους φτωχότερους». 

 

Ακραίος λαϊκισμός του… «τεχνοκράτη»!!!  Αν αυτό δεν είναι λαϊκισμός τότε τι είναι;;; είναι  ο ορισμός του λαϊκισμού και της αποκτήνωσης!!!    ένα ανθρωπόμορφο θηρίο που στα όρια της πολιτικής βαρβαρότητας και της αναλγησίας, συγκρίνει και τιμωρεί χιλιάδες ανθρώπους που πεθαίνουν από πείνα , κακοφαγία ,ασιτία, κρύο ή έλλειψη στέγης, θέρμανσης και υγειονομικής περίθαλψης …με τους ελάχιστους που ενδεχομένως διαθέτουν θερμαινόμενη πισίνα… η απόλυτη αναλγησία , που ψευτοκλαίει δήθεν για τον φτωχότερο…. ΝΤΡΟΠΗ… πόσοι έχουν ιδιωτική θερμαινόμενη πισίνα ως αντίμετρο αυτών που κοιμούνται ΧΩΡΙΣ ΣΤΕΓΗ και τροφή στα πεζοδρόμια;;;; 

 

Και επειδή μπορεί να μην το πρόσεξαν ΣΗΜΕΡΑ μόνο, Χριστούγεννα, πέθαναν αβοήθητοι ΤΡΕΙΣ συμπολίτες μας…  από το κρύο, την πείνα, την ανέλεγκτη ασθένεια, την πυρκαγιά αποδεδειγμένα (μπορεί και άλλοι που δεν δημοσιοποιήθηκαν).

 

Αυτό σε ποιο succes story, σε ποια πολιτική οικονομική επιτυχία καταγράφεται, σε ποιο πρωτογενές πλεόνασμα;;; με ποια ποσοστά;;; μπορεί να είναι σωστά τα στατιστικά που μετράνε αλλά οι «ψυχές ΔΕΝ είναι αριθμοί…»

 

Πηγή:  http://olympia.gr

Αναρτήθηκε από: ΔΗΜΗΤΡΑ ΜΥΛΩΝΑΚΗ

Η Ιθάκη του Καβάφη έγινε κόμικ από τη zenpencils.com και φυσικά μιλάει αγγλικά

Η ελευθερία πλασμένη από τα χέρια του Zenos Frudakis

 " Ήθελα να δημιουργήσω ένα γλυπτό που ο καθένας , ανεξάρτητα από την προέλευσή του, θα μπορούσε να αναγνωρίσει αμέσως ότι πρόκειται για την ιδέα της ελευθερίας, για τον άνθρωπο που αγωνίζεται να σπάσει τα δεσμά του. Το γλυπτό αυτό είναι για τον αγώνα για την επίτευξη της ελευθερίας μέσα από τη δημιουργική διαδικασία .", λέει για το έργο του ο καλλιτέχνης Zenos Frudakis, γεννημένος στην Ιντιάνα από Έλληνα πατέρα.

 

 Το γλυπτό του, που βρίσκεται στις οδούς 16th and Vine, στη Φιλαδέλφεια, είναι ένα σχήμα που κινείται από αριστερά προς τα δεξιά . Η σύνθεση ξεκινά με ένα είδος μούμιας σε αιχμαλωσία κλειδωμένη στο φόντο της . Στο δεύτερο πλαίσιο η φιγούρα αγωνίζεται να ξεφύγει. Στο τρίτο καρέ έχει σχιστεί από τον τοίχο που την κρατούσε σε αιχμαλωσία και τέλος, φτάνοντας στην ελευθερία στο τέταρτο πλαίσιο, η φιγούρα απλώνοντας τα χέρια νικηφόρα έχει τοποθετηθεί εντελώς από τον τοίχο και από τον τάφο του χώρου που άφησε πίσω της.

Αναρτήθηκε από: ΔΗΜΗΤΡΑ ΜΥΛΩΝΑΚΗ

1.000.000 κλικ

Πριν φύγει το 2013, το κοντέρ του ιστολογίου μας έγραψε πάνω από 1.000.000 κλικ.

Ξεκινήσαμε στις 15.11.09 και είναι σαν να μη πέρασε μια μέρα...

Ευχαριστούμε όλους εσάς, τους φίλους μας, διαδικτυακούς και μη, για την εμπιστοσύνη και συνεχίζουμε... 

ΚΑΛΗ ΚΑΙ ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΚΗ ΧΡΟΝΙΑ!!!!

Οι διαχειριστές

Γ. Παναγιωτόπουλος
Δ. Μυλωνάκη

Δωρεάν ίντερνετ από το Δήμο Πατρέων

στην πλατεία Γεωργίου και για δύο ώρες κάθε μέρα. Επιλέγετε το ασύρματο δίκτυο (SSID) DIMOS_PATRAS και είστε έτοιμοι να σερφάρετε για δύο ώρες. Όταν τελειώσει ο δωρεάν χρόνος σας, μπορείτε να ξανασυνδεθείτε την επόμενη μέρα. 

Πηγή: ΔΗΜΟΣ ΠΑΤΡΕΩΝ
Αναρτήθηκε από: ΔΗΜΗΤΡΑ ΜΥΛΩΝΑΚΗ

Τα μωρά στο Miller Children’s Hospital εδώ και 50 χρόνια τα φέρνει ο Άγιος Βασίλης!

Mια παράδοση που κρατάει εδώ και 50 χρόνια συνεχίζεται έως και σήμερα στο νοσοκομείο παίδων στο Long Beach Memorial. Από τις 21 έως και τις 25 του Δεκεμβρίου, τα μωρά που γεννιούνται στο Νοσοκομείο Παίδων Miller τοποθετούνται μέσα σε κόκκινες αγιοβασιλιάτικες κάλτσες και παραδίδονται στους γονείς τους μέσα σ'αυτές σε μια προσπάθεια να είναι και αυτά μέσα στο πνεύμα των ημερών.

 Πηγή: http://www.signaltribunenewspaper.com/?p=13031
Αναρτήθηκε από: ΔΗΜΗΤΡΑ ΜΥΛΩΝΑΚΗ

Καλά Χριστούγεννα

Ο ΘΑΝΑΤΟΣ ΤΟΥ ΝΕΟΓΕΝΝΗΤΟΥ - του Χρήστου Γκουνέλα, Θεολόγου

Ποτέ δεν αγκαλιάστηκε ο θάνατος τόσο από τη ζωή όσο με τη γέννηση του Θεανθρώπου. Οσμή θανάτου είχε η ανθρώπινη ζωή, όταν γεννήθηκε ο Χριστός και την ίδια οσμή πήρε και ο Χριστός με τη γέννησή Του.

Με πολλή σοφία ο αγιογράφος εικονίζει το Νεογέννητο ήδη μέσα σε νεκρική λάρνακα, προεικόνιση του Σταυρικού θανάτου που αναμένει το Θείο Βρέφος. Η ζωή Του μάλιστα κινδυνεύει από την πρώτη μέρα. Ένα Βρέφος που γεννιέται αθόρυβα και ταπεινά, καθίσταται «επικίνδυνο» για τους ηγέτες του κόσμου τούτου.

Από τότε μέχρι και σήμερα γεννιέται κάθε Χριστούγεννα, κάθε μέρα, μέσα μας και έξω μας, ξανά και ξανά το ίδιο Θείο Βρέφος. Γεννιέται συνεχώς, γιατί συνεχώς πεθαίνει και ανασταίνεται.

Το εμπόριο της Γιορτής (όσο έχει απομείνει λόγω οικονομικής κρίσης), ο Santa Claus, το…χαμένο – στις σύγχρονες μέρες - νόημα  των Χριστουγέννων θα απασχολήσει και πάλι τους πιο…βαθυστόχαστους.

Από την άλλη, οι πιο…ανάλαφροι και…έχοντες θα διάγουν τις ημέρες αυτές με ξεκούραση ή διασκεδάζοντας, άντε και λίγο εκκλησία - έτσι για το καλό. Εκτός από αυτούς που, σύμφωνα με τις στατιστικές, ζούνε  κάτω από το όριο της φτώχειας και για άλλη μια φορά, τα Χριστούγεννα γι’ αυτούς θα είναι δύσκολα. Η… σκέψη πολλών από μας όμως θα είναι κοντά τους, ίσως και με λίγο κρέας και ένα…πακέτο μακαρόνια.

Άλλωστε, υπάρχουν και πλούσιοι που θα οργανώσουν Χριστουγεννιάτικα φιλανθρωπικά gala για την ενίσχυση των αναξιοπαθούντων.

Τι περίεργη τελικά και τραγική μοιάζει αυτή η γιορτή των Χριστουγέννων! Το Νεογέννητο να θανατώνεται τη στιγμή που γεννιέται, ίσως και πριν ακόμη καλά καλά γεννηθεί.
Και το μυστήριο συνεχίζεται: Δεν ενοχλείται από το θάνατό Του. Ίσα – ίσα εκουσίως τον υπομένει. Χαίρεται με το θάνατό Του, γιατί μ’ αυτόν θα πατήσει το θάνατο του κόσμου - «θανάτω θάνατον πατήσας» - και θα αναστηθεί ήσυχα στις ταπεινές ψυχές κρυφά, χωρίς λαμπιόνια και θόρυβο, έτσι όπως γεννήθηκε.

Καλά Χριστούγεννα!

Αναρτήθηκε από ΓΙΑΝ. ΠΑΝ.

Θεσμός Ακροατή Πανεπιστημιακών Μαθημάτων

Στο πλαίσιο της σύνδεσης του Πανεπιστημίου Πατρών με την Κοινωνία θα λειτουργήσει κατά το εαρινό εξάμηνο του ακαδημαϊκού έτους 2013-2014 ο θεσμός του ακροατή Πανεπιστημιακών μαθημάτων, ο οποίος αποβλέπει στον εμπλουτισμό των γνώσεων των ενδιαφερομένων πολιτών. Με τον τρόπο αυτό παρέχεται η δυνατότητα στους συμπολίτες μας να παρακολουθήσουν Πανεπιστημιακά μαθήματα, τα οποία οι ίδιοι θα επιλέξουν από τα προσφερόμενα προγράμματα σπουδών.

Οι ενδιαφερόμενοι καλούνται να προσέλθουν από 7 έως και 17 Ιανουαρίου 2014 και ώρες 09:00π.μ. - 12:00μ. στη Διεύθυνση Εκπαίδευσης και Έρευνας (Πανεπιστημιούπολη - Κτίριο Α’ - Ισόγειο), προκειμένου να συμπληρώσουν τη σχετική αίτηση.

Πηγή: ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ ΠΑΤΡΩΝ
Αναρτήθηκε από: ΔΗΜΗΤΡΑ ΜΥΛΩΝΑΚΗ

Χριστούγεννα στο 60

Χτες γιορτάσαμε τα Χριστούγεννα στο σχολείο μας, στο 60 Δημοτικό Πάτρας. Νεράιδες, ελαφάκια, δώρα, μήνες, εποχές, ο άγιος Βασίλης, ο παλιός χρόνος, ο νέος χρόνος και ένα σωρό άλλα διάσημα πρόσωπα επισκέφθηκαν τη θεατρική σκηνή μας και όλοι μαζί αποχαιρετήσαμε τα παλιά και δώσαμε ραντεβού για νέες σχολικές περιπέτειες το 2014. Τη γιορτή παρουσίασε η Β΄ τάξη (έχω να πω ότι τα δευταράκια ήταν καταπληκτικά, ειδικά όταν ράπαραν ξετρελάθηκα!) με υπεύθυνες εκπαιδευτικούς την κ. Σταυρούλα Λίγγρη και την κ. Μίνα Μάντζαρη. Συγχαρητήρια σε όλους!

Αναρτήθηκε από: ΔΗΜΗΤΡΑ ΜΥΛΩΝΑΚΗ

To ποντικάκι που ήθελε να αγγίξει ένα αστεράκι

Ένα πολύ ωραίο παραμύθι του Ευγένιου Τριβιζά με καταπληκτικά γραφικά για τα μικρούλια σας.

 

Ήταν κάποτε ένας ποντικούλης που το λέγανε Τρωκτικούλη.
Ο Τρωκτικούλης ο ποντικούλης κάθε φορά που έβλεπε τα αστεράκια στον ουρανό, ήθελε να τα αγγίξει.
- Παππού - έλεγε στον παππού του - σήκωσέ με σε παρακαλώ στα χέρια σου για να αγγίξω ένα αστεράκι.
- Δεν γίνεται αυτό που ζητάς εγγονάκι μου απαντούσε ο παππούς του. Τα αστεράκια είναι πάρα πολύ ψηλά. Δεν είναι καθόλου εύκολο να τα αγγίξει κανείς.
- Μα γιατί είναι τόσο ψηλά παππού;
- Είναι τόσο ψηλά για να μην τα αγγίζουνε τα ποντικάκια και λερώνεται η ασημόσκονή τους.
- Εγώ όμως παππού μια μέρα, να το δεις, θα αγγίξω ένα αστεράκι. Αλλά προτού το αγγίξω, θα πλύνω καλά- καλά τα χεράκια μου για να μην λερώσω την ασημόσκονη του.

Και τι δεν έκανε ο Τρωκτικούλης για να αγγίξει ένα αστεράκι. Έπαιρνε φόρα και πηδούσε με όλη του την δύναμη όσο πιο ψηλά μπορούσε. Σκαρφάλωνε σε σκουπόξυλα. Σκαρφάλωνε σε τηλεγραφόξυλα. Σκαρφάλωνε σε κεραίες τηλεόρασης. Σκαρφάλωνε σε καμπαναριά. Τίποτα όμως. Όσο και να προσπαθούσε δεν κατάφερνε να αγγίξει ένα αστεράκι.

Αναρτήθηκε από: ΔΗΜΗΤΡΑ ΜΥΛΩΝΑΚΗ

Το Κόμικ στη Βιβλιοθήκη και την Εκπαίδευση

Ένα ταξίδι στον κόσμο των comics θα πραγματοποιήσουν μικροί και μεγάλοι στις 22 και 23 Ιανουαρίου στα Αρσάκεια Σχολεία Πατρών και στη Βιβλιοθήκη και Κέντρο Πληροφόρησης του Πανεπιστημίου Πατρών, οι οποίοι θα έχουν την ευκαιρία να μυηθούν στα βασικά συστατικά της ξεχωριστής αυτής τέχνης μέσα από μια σειρά δράσεων και δημιουργικών εργαστηρίων της ομάδας Comicdom Press.

Οι μικροί μαθητές θα συμμετάσχουν σε εργαστήρια δημιουργίας comics που θα λάβουν χώρα στη Βιβλιοθήκη των Αρσακείων Σχολείων Πάτρας, ενώ οι μεγαλύτεροι φίλοι της ένατης Τέχνης θα έχουν τη δυνατότητα να συζητήσουν για την αξιοποίηση τoυ μέσου αυτού στις βιβλιοθήκες. Παράλληλα, στη Βιβλιοθήκη του Πανεπιστημίου Πατρών θα φιλοξενηθεί η έκθεση comics "Σύνδρομο: Η Αρχή Είναι Το Τέλος". Μέσα από τις δράσεις αυτές αποκαλύπτεται ο τρόπος με τον οποίο τα comics μπορούν να χρησιμοποιηθούν στην εκπαίδευση και να συμβάλλουν στην ανάπτυξη της δημιουργικότητας στις σχολικές αίθουσες, αλλά και έξω από αυτές.

Πιο συγκεκριμένα:

Πολιτιστικό Πρόγραμμα: Ειρήνη και πόλεμος. H ειρήνη

Δείτε πώς φαντάστηκαν την ειρήνη τα νηπιαγωγάκια του 42ου Νηπιαγωγείου Πάτρας του σχολικού έτους 2012-2013. Υπεύθυνη εκπαιδευτικός: Βιβή Μπακαλάρου.
Δείτε και πώς φαντάστηκαν τον πόλεμο ΕΔΩ.

Ημερολόγιο

- Χρησιμοποιούμε χαρτόνι με τρίχινη επιφάνεια
- Στην πάνω και κάτω μεριά των μεγάλων επιφανειών βάζουμε ξυλάκια χειροτεχνίας ή από σουβλάκι. Τα στερεώνουμε με κόλλα
- Τα διακοσμητικά πάνω στις τρίχινες επιφάνειες είναι από χοντρό γυαλιστερό χαρτόνι για να μην τσαλακώνονται 

- Μας το έστειλε η συνάδελφος Αθ. Στ. Ευχαριστούμε πολύ.

Αναρτήθηκε από Γιαν. Παν.

Κάτι τρέχει στο 61

Έτσι λέγεται το ιστολόγιο που δημιούργησαν οι συναδέλφισσες του 61ου Δημοτικού Σχολείου Πάτρας, Φωτεινή Μούρτζη και Μαρία Τσίκα, όπου παρουσιάζουν τις δραστηριότητες των μαθητών τους. Συστατικά αυτής της προσπάθειας είναι το μεράκι, η διαρκής αναζήτηση και ο προβληματισμός! Μπράβο, συναδέλφισσες, καλή και δημιουργική συνέχεια!

Μπορείτε να τις επισκεφθείτε ΕΔΩ. 

Αναρτήθηκε από: ΔΗΜΗΤΡΑ ΜΥΛΩΝΑΚΗ

Ένας δίχρονος που είναι σίγουρος ότι είναι χορευτής

Θαυμάστε τον, φίλοι μου. Εγώ πάντως θαύμασα τις φιγούρες του και την αυτοπεποίθησή του!

 

Αναρτήθηκε από: ΔΗΜΗΤΡΑ ΜΥΛΩΝΑΚΗ

Ελληνίδα πάπια

Αναρτήθηκε από: ΔΗΜΗΤΡΑ ΜΥΛΩΝΑΚΗ

Βόλτα στη χριστουγεννιάτικη Πάτρα

Τι ηλιόλουστη μέρα που είχε σήμερα, αγαπημένοι μου αναγνώστες! Η μητέρα με έβγαλε βόλτα στην Πάτρα και παρόλο που μου κάνει δίαιτα, με κέρασε και λουκουμάδες! Χιχιχι!!! Ήταν τέλεια! Τόσο κόσμο, τόσα χαμόγελα με τόσο ήλιο είχα πολύ καιρό να απολαύσω. Και τόσο νόστιμους λουκουμάδες! Χιχιχιχι!!! Τέλεια! Ελπίζω όλοι οι συμπολίτες μου να ευχαριστήθηκαν το ίδιο, να χάρηκαν το καφεδάκι τους, να μπόρεσαν να ψωνίσουν αυτά που ήθελαν, οι καταστηματάρχες να ικανοποιήθηκαν και όλοι να γυρίσουν στα σπίτια τους με την αίσθηση, ότι δεν μπορεί, στο τέλος θα φτιάξουν τα πράγματα... Χρόνια πολλά, αγαπημένοι μου αναγνώστες....

Λεωνίδας Καβάκος: Ένας σπάνιος καλλιτέχνης υποψήφιος για βραβείο Grammy

Αγαπημένο μου κοινό, τι τυχερή που ήμουν σήμερα, που άνοιξα τηλεόραση και είδα Μέγκα Σάββατο! Γιατί πέτυχα, αγαπημένοι μου αναγνώστες, τον συγκλονιστικά απλό, ευφυή, μοναδικό, ταλαντούχο, Λεωνίδα Καβάκο, να μου μιλά τόσο άμεσα που με μαγνήτισε τελείως.

Είπε για την κρίση ότι είναι εποχή ευκαιριών, ότι είναι εποχή με μεγάλα κενά που θα μπορούσαν οι έξυπνοι και ταλαντούχοι άνθρωποι να τα καλύψουν.
Είπε για τους φοιτητές ότι είναι κρίμα να γίνονται υποχείρια των κομμάτων και να μην αφήνουν άλλους φοιτητές να προχωρήσουν σε αυτό που έχουν ταχτεί και μάλιστα στο όνομα της δημοκρατίας.
Είπε: "Όσο μαθαίνω, μένω νέος".
Οι παρουσιαστές του ανέφεραν ότι λέγεται γι αυτόν ότι είναι ο καλύτερος μουσικός όλων των αιώνων, τι έχει να πει γι' αυτό; Εκείνος απάντησε: ο άνθρωπος κρίνεται για το έργο του στο τέλος της ζωής του, εννοώντας στο τέλος αυτού που έχει να δώσει, συνεπώς δεν έχει κάτι να πει.

Θερίζει η φτώχεια στην πόλη μας - 1.500 οικογένειες στην Τράπεζα Τροφίμων

Η φτώχεια θερίζει στην πρωτεύουσα της Αχαΐας όπως προκύπτει και από τα επίσημα στοιχεία της τράπεζας τροφίμων του Δήμου Πατρέων όπου μέσα σε ένα χρόνο έχει διπλασιαστεί ο αριθμός των οικογενειών που έχουν απευθυνθεί προκειμένου να εξασφαλίσουν λίγα αγαθά.

Από τα Χριστούγεννα του 2012 έως τα Χριστούγεννα του 2013 ο αριθμός των οικογενειών που βιώνουν τη φτώχεια εκτινάχθηκε από τις 800 στις 1500.

Στα όσα συνοδεύουν την φτωχοποίηση της τοπικής κοινωνία και το γεγονός, ότι οικογένειες που τροφοδοτούσαν επί χρόνια την τράπεζα τροφίμων προκειμένου να  υπάρχει η δυνατότητα ενίσχυση απόρων σήμερα απευθύνονται αυτές στην τράπεζα για να εξασφαλίσουν λίγες ποσότητες αγαθών!!!

Την ίδια ωρα οι αριθμοί είναι αμείλικτοι και σε ότι αφορά την κατακόρυφη άνοδο των συσσιτίων καθώς από 40 μερίδες που διανέμοντο πέρυσι  φέτος ο αριθμός τους  έχει φτάσει στις 150 ημερησίως.

Άχ, βρε Τηλέμαχε, τι να το κάνεις εσύ το βραβείο. Εσύ έχεις τον παράδεισο...

Ξεχωριστό βραβείο από την Ακαδημία Αθηνών στον 15χρονο Τηλέμαχο Τσιριμίκα, ο οποίος έχασε τη ζωή του προσπαθώντας να σώσει τα μικρότερα αδέρφια του από φωτιά.

Την πράξη αυτοθυσίας του 15χρονου Τηλέμαχου Τσιμιρίκα, ο οποίος τον Δεκέμβριο του 2012 συγκλόνισε το πανελλήνιο, βράβευσε, μεταξύ άλλων, η Ακαδημία Αθηνών την Παρασκευή (20/12).
 

Το θλιβερό συμβάν είχε συμβεί πριν από ένα χρόνο στο χωριό Μεσορόπη του δήμου Παγγαίου, στην Καβάλα. Ο Τηλέμαχος και τα αδέρφια του κοιμόντουσαν σε δωμάτιο του σπιτιού του παππού και της γιαγιάς τους, όταν εκδηλώθηκε πυρκαγιά. Ο 15χρονος πρόλαβε να βγει αλλά τα δύο μικρότερα παιδιά, ηλικίας 7 και 5 ετών, εγκλωβίστηκαν. Τότε ο Τηλέμαχος χωρίς να σκεφτεί τίποτα επέστρεψε στο φλεγόμενο σπίτι για να τα σώσει.

Λίγες ώρες αργότερα, όταν οι πυροσβέστες έσβησαν τη φωτιά, βρήκαν απανθρακωμένα τα τρία παιδιά. Το τραγικό αυτό συμβάν και η ηρωική πράξη του Τηλέμαχου συγκίνησε ένα γιατρό, ο οποίος κατέθεσε πρόταση στην Ακαδημία Αθηνών για βράβευση του παιδιού, η οποία έγινε ομόφωνα δεκτή.

Πηγή: http://news247.gr/
Αναρτήθηκε από: ΔΗΜΗΤΡΑ ΜΥΛΩΝΑΚΗ

Τρομερή γιαγιά πλέκει τρομερές μπάλες temari

 Αυτές οι εντυπωσιακά πλεγμένες μπάλες που ονομάζονται " temari " έγιναν από τα ευκίνητα δάχτυλα του μιας  92χρονης Γιαπωνέζας γιαγιάς. Παρά το γεγονός ότι έμαθε την τέχνη αυτή στα εξήντα της, έχει δημιουργήσει σχεδόν 500 μοναδικά σχέδια που έχουν φωτογραφηθεί από την εγγονή της NanaAkua . Φυσικά το επίθετο «εντυπωσιακό» δεν αρκεί καν να περιγράψει την επιδεξιότητα, τη φαντασία και το συνδυασμό των χρωμάτων που έχει κάνει η τρομερή γιαγιά.

 Η διαδικασία για να γίνει ένα κομμάτι temari στην Ιαπωνία, που σημαίνει «μπάλα στο χέρι», είναι επίπονη και απαιτεί ειδική εκπαίδευση. Τα Temari είναι είδη παραδοσιακής λαϊκής τέχνης που προέρχονται από την Κίνα και έφτασαν στην Ιαπωνία κάποια στιγμή τον 7ο αιώνα . Η πλέξη τους εξελίχθηκε σε πραγματική μορφή τέχνης και οι γυναίκες της αριστοκρατικής Ιαπωνίας συμμετείχαν μέχρι και σε διαγωνισμούς κεντήματος temari.

Μετακομίζοντας χωρίς τη μαμά

Ο Μπεν Νούνερι και η Άλι παντρεύτηκαν το 2009. Επειδή μόλις είχαν αγοράσει το νέο τους σπίτι, αποφάσισαν να κάνουν την φωτογράφιση του γάμου τους εκεί. Δυόμιση χρόνια μετά, όταν η Άλι πέθανε από καρκίνο, ο Μπεν αποφάσισε να μετακομίσει με την μικρή κόρη τους Ολίβια σε ένα καινούργιο σπίτι. Πριν φύγουν όμως, αποφάσισαν με έναν όμορφο τρόπο να πουν το τελευταίο αντίο στο παλιό τους σπίτι αλλά και στην αδικοχαμένη Άλι. Έτσι δημιουργήθηκε μια ιδιαίτερα συγκινητική και όμορφη σειρά φωτογραφιών. Απολαύστε την. 

Έχω πολύ μεγααααάλη υπομονή και κάμποση σοφία

Αγαπημένο μου κοινό, ήρθαν Χριστούγεννα και μαζί με αυτά ήρθε και η Ελληνίδα μάνα, όνομα και πράμα, στο σπίτι μου. Όλες την υποδεχτήκαμε στο σπίτι με πολύ μεγάλη χαρά, γιατί όπως και εσείς ξέρετε, Ελληνίδα μάνα σημαίνει έξτρα τρυφερότητα, έξτρα περιποίηση, έξτρα φροντίδα και άλλα πάρα πολλά έξτρα που όλοι γνωρίζετε από πρώτο χέρι. Και βέβαια δε θέλουμε με τίποτα να της χαλάμε κι εμείς χατίρι, αν και μερικές φορές, ε, λιγουλάκι δυσκολευόμαστε.

Σήμερα λοιπόν, Σάββατο πρωί, «Θέλω να πάμε λαϊκή», δήλωσε η μητέρα και φυσικά τη συνόδευσα. Ψωνίσαμε διάφορα, πήραμε και ψάρια και της είπα «Πήγαινε σπίτι εσύ, γιατί εγώ θα πάω στο σχολείο να κρεμάσω τα σκηνικά για την χριστουγεννιάτικη γιορτή». Οι συγκυρίες, βλέπετε, δεν με βοήθησαν να τις τελειώσω αυτές τις δουλειές νωρίτερα.

Γύρισα σπίτι κατά τις 15:00 με την κρυφή ελπίδα ότι η μητέρα θα είχε τηγανίσει τα ψάρια και θα τρώγαμε άμεσα, μια και πεινούσα σαν λύκος. Αμ δε! Τα ψάρια περίμεναν με μεγαλοπρέπεια μέσα στο σουρωτήρι, έτοιμα βέβαια, καθαρισμένα, πλυμένα.

-Μάνα, δεν τα τηγάνισες τα ψάρια;

-Όχι, παιδί μου, τα άφησα να τα τηγανίσεις εσύ, έτσι ακριβώς όπως σου αρέσουν.

Και από δω και πέρα αρχίζει το σόου:

Βγάζω το τηγάνι και το βάζω στο μάτι.

-Τι, σ’ αυτό το τηγάνι θα τα τηγανίσεις; Δεν είναι πολύ μεγάλο;

-…….

Βάζω λάδι.

-Φτάνει, καλέ, το λάδι. Θα τα πνίξεις!

-……..

Βάζω τα ψάρια σε ταψάκι και τα αλευρώνω.

-Μα τόσο αλεύρι για πέντε ψάρια; Να μην είσαι σπάταλη, παιδάκι μου. Είναι κρίμα.

-……..

Ρίχνω τα ψάρια στο τηγάνι και τα κουπώνω με το καπάκι.

-Βρε, κορίτσι μου, γιατί τα κουπώνεις; Θα σκληρύνουν τα ψάρια!

- Δε μου λες, μάνα, να τη χαμηλώσω τη φωτιά τώρα που τα έβαλα τα ψάρια; γυρνάω και τη ρωτάω. Και τι μου λέει;

-Δεν ξέρω παιδί μου, εσύ μαγειρεύεις!

-……..(εγώ κιουρία)

Μετά από δυο τρία λεπτά:

-Τα γύρισες τα ψάρια;

Τα γυρίζω.

-Ποπό! σου κάηκαν! Βγάλτα! Βγάλτα! (ούτε κατά διάνοια)

-ΡΕ ΜΑΝΑ!

-Αμάν, βρε παιδί μου, μια κουβέντα λέω και αμέσως νευριάζεις!

-……….

Τώρα σκέφτομαι, αγαπημένο μου κοινό, πόση σοφία μου έχει δωρίσει ο χρόνος! Κάποτε όταν ήμουν πιο νέα αυτές οι οικογενειακές σκηνές κουζινικής ευτυχίας μου προκαλούσαν κρίσεις πανικού, όμως τώρα, κοινό μου, σκέφτομαι, πόσο ωραία είναι που έχω την Ελληνίδα μανούλα μου να μου καθαρίζει και να μου πλένει τα ψαράκια μου, να μαζευόμαστε στο οικογενειακό τραπέζι τρεις γενιές γυναικών και τελικά όχι μόνο να κάνουμε τα στραβά μάτια στις παραξενιές μας, αλλά και σε πολλές περιπτώσεις να γεφυρώνουμε τα χάσματα των μεγάλων διαφορών των ηλικιών μας και να περνάμε καλά….

Χρόνια πολλά, λοιπόν, σε όλες τις Ελληνίδες μάνες, που είναι εκεί, δίπλα στο τηγάνι και προσέχουν το τηγάνισμα μαζί με τις Ελληνίδες κόρες τους! 

Αναρτήθηκε από: ΔΗΜΗΤΡΑ ΜΥΛΩΝΑΚΗ