Εργατική Πρωτομαγιά

H 1η Μαΐου καθιερώθηκε ως η Παγκόσμια Ημέρα των Eργατών στις 20 Ιουλίου 1889 κατά τη διάρκεια του ιδρυτικού συνεδρίου της Δευτέρας Διεθνούς στο Παρίσι, σε ανάμνηση του Μακελειού του Σικάγο το 1886.

Τα εργατικά συνδικάτα των ΗΠΑ αποφάσισαν την 1η Μαΐου 1886 την έναρξη απεργιακών κινητοποιήσεων με βασικό αίτημα το οκτάωρο, αφού εκείνη την περίοδο οι εργαζόμενοι δούλευαν αμέτρητες ώρες, ακόμα και Κυριακές.

Στην πορεία που πραγματοποιήθηκε πήραν μέρος περισσότεροι από 90.000 εργαζόμενοι. Επίσης  συμμετείχαν στην απεργία περίπου 350.000 εργάτες από 1.200 εργοστάσια.  

Στις 4 Μαΐου, στην πλατεία Χέιμαρκετ του Σικάγο, κατά τη διάρκεια συγκέντρωσης προς συμπαράσταση των απεργών η αστυνομία έλαβε την εντολή να διαλύσει με τη βία την κινητοποίηση. Στις συμπλοκές που ακολούθησαν, κάποιος άγνωστος από το πλήθος πέταξε προς τους αστυνομικούς  μία χειροβομβίδα που εξερράγη και σκότωσε έναν αστυνομικό ενώ τραυμάτισε δεκάδες.

Οι αστυνομικοί τότε άρχισαν να πυροβολούν τους συγκεντρωμένους, με αποτέλεσμα να σκοτωθούν τέσσερις διαδηλωτές και σημαντικός αριθμός τους να τραυματιστεί. Πάνω στη συμπλοκή σκοτώθηκαν και άλλοι έξι αστυνομικοί από πυρά, που δεν εξακριβώθηκε η προέλευσή τους.

Για τη βομβιστική επίθεση που σκότωσε τον αστυνομικό συνελήφθησαν οκτώ συνδικαλιστές που καταδικάστηκαν σε απαγχονισμό. Το επιχείρημα που χρησιμοποίησε εναντίον τους ο εισαγγελέας Τζούλιους Γκρίνελ ήταν ότι οι λόγοι που εκφώνησαν ενθάρρυναν τον άγνωστο βομβιστή. Έτσι κρίθηκαν ένοχοι για συνωμοσία και θανατώθηκαν.