Ο Ιβάν Σαββίδης, βουλευτής του Ρωσικού Κοινοβουλίου της Duma και Συντονιστής Περιφέρειας ΣΑΕ χωρών πρώην Ε.Σ.Σ.Δ., κατά τη συνέντευξή του στη μηνιαία εφημερίδα για τον Ελληνισμό της Ευρώπης "Ελληνική γνώμη" μεταξύ άλλων απαντά και στο ερώτημα "Τι θα μπορούσε να κάνει η Ελλάδα για να στηρίξει την Ελληνική γλώσσα στην περιφέρειά του". Η απάντησή του είναι χαρακτηριστική για την κατάσταση που επικρατεί στα ελληνικά σχολεία της Ε.Σ.Σ.Δ.
"Είμαι βέβαιος, ότι η Ελλάδα πρέπει να αλλάξει ριζικά την πολιτική της σ’αυτόν τον τομέα. Σήμερα στην ελληνική εκπαίδευση στο εξωτερικό υπάρχει ένα σύνολο προβλημάτων. Ένας από τους κυριότερους στόχους της ελληνικής Διασποράς είναι η διατήρηση της εθνικής ταυτότητας, πράγμα που είναι αδύνατο χωρίς την γνώση της ελληνικής γλώσσας. Και εφ’ όσον μιλάμε για ομογενείς που διαμένουν εκτός Ελλάδος, εκτός του ελληνικού γλωσσικού περιβάλλοντος, αναμφισβήτητα ο κύριος ρόλος στην εθνική εκπαίδευση δεν ανήκει στην οικογένεια, αλλά στο σχολείο και στον δάσκαλο.
Σήμερα στην Περιφέρεια των χωρών της πρώην ΕΣΣΔ η ελληνική γλώσσα διδάσκεται σε 184 σχολεία. Μόνο στη Ρωσία διδάσκουν 102 Ρώσοι εκπαιδευτικοί. Πρέπει να σημειώσουμε ότι στις περισσότερες περιπτώσεις όλη η διαδικασία της διδασκαλίας στηρίζεται στον ενθουσιασμό και στην πρωτοβουλία των ίδιων των εκπαιδευτικών.
Μέχρι τώρα δεν δημιουργήθηκε και δεν υλοποιήθηκε ένα ενιαίο πρόγραμμα διδασκαλίας. Κάθε δάσκαλος χρησιμοποιεί τα
δικά του βιβλία, τις δικές του μεθόδους καθώς και την μεθοδολογία της διδασκαλίας. Οι δάσκαλοι δεν έχουν δυνατότητα
να συμμετάσχουν σε σεμινάρια, συνδιασκέψεις, εκπαιδευτικά προγράμματα. Και ασφαλώς, το πιο μεγάλο πρόβλημα είναι η
αμοιβή των εκπαιδευτικών. Οι δάσκαλοι μπορούν και χρόνια να μην παίρνουν τον μισθό τους.
Από την άλλη πλευρά, εκτός από το επιτόπιο εκπαιδευτικό προσωπικό, στην διδασκαλία συμμετέχουν και οι αποσπασμένοι
εκπαιδευτικοί από το Υπουργείο Παιδείας της Ελλάδας. Και εδώ δεν είναι όλα καλά. Η πρακτική δείχνει ότι το επαγγελματικό τους επίπεδο καμιά φορά δεν αντιστοιχεί στην αρμοδιότητά τους. Έρχονται γι’ αυτή την δουλειά, μετακομίζουν για κάποιο χρόνο σε μια ξένη χώρα, όχι από κλίση, αλλά από συμφέροντα, όπως εγγυημένος μισθός, κατοικία κτλ. Σήμερα εκτός Ελλάδος με τέτοιο τρόπο δουλεύουν πάνω από 2500 άτομα. Και για την αμοιβή τους το ελληνικό κράτος ξοδεύει μεγάλα χρηματικά ποσά.
Όταν εξέτασα την επικρατούσα κατάσταση, κατέληξα στο συμπέρασμα ότι το σύστημα εθνικής εκπαίδευσης σήμερα πρέπει ριζικά να μεταρρυθμιστεί. Από πολλούς αποσπασμένους εκπαιδευτικούς του Υπουργείου Παιδείας, που διδάσκουν την ελληνική γλώσσα στους ομογενείς, πρέπει να περάσουμε στην επαγγελματική εκπαίδευση του επιτόπιου εκπαιδευτικού προσωπικού. Το νόημα της πρότασής μας, για την οποία μίλησα στο ελληνικό Κοινοβούλιο, είναι απλό. Κατά τη γνώμη μου, θα έχουμε μεγαλύτερη απόδοση, όταν θα εκπαιδεύσουμε Έλληνες εξωτερικού, που έχουν στοιχειώδεις γνώσεις της γλώσσας, στα ΑΕΙ της Ελλάδας με συνακόλουθη τακτοποίησή τους στις χώρες προέλευσής τους.
Με βάση π.χ. το ΣΑΕ οργανώνεται η ειδική επιτροπή όπου με ορισμένη τεχνολογία, βάσει διαγωνισμών επιλέγει αναλογικά εκπαιδευτικούς, υποψήφιους για συμμετοχή στο πρόγραμμα. Η εκπαίδευση θα πραγματοποιηθεί στις καλύτερες φιλολογικές
σχολές της Ελλάδας. Η χρηματοδότηση τού προγράμματος γίνεται από το ελληνικό κράτος. Ο φοιτητής υπογράφει συμβό-
λαιο, σύμφωνα με το οποίο, μετά την ολοκλήρωση της φοίτησής του στο ελληνικό Πανεπιστήμιο, πρέπει να επιστρέψει στην
πατρίδα του, όπου πρέπει να ασκήσει το επάγγελμά του από 3 έως 5 χρόνια. Εάν για κάποιους λόγους οι όροι του συμβολαίου δεν μπορούν να εκτελεστούν, ο απόφοιτος χάνει το πτυχίο του και αποζημιώνει την ελληνική πλευρά με όλα τα έξοδα.
Επαναλαμβάνω ότι είναι το πιο αποδοτικό πρόγραμμα λειτουργίας της εθνικής παιδείας των ομογενών, καθώς και από την οικονομική πλευρά. Π.χ. στη Ρωσία το επίπεδο αμοιβής των εκπαιδευτικών είναι χαμηλότερο από τα επιμίσθια που η ελλη-
νική κυβέρνηση πληρώνει στους υπηκόους της, που διδάσκουν την γλώσσα στην επικράτεια της Περιφέρειας.
Ξέρετε ότι πολύ καιρό ζούσαμε απομονωμένοι, αλλά δεν χάσαμε την Ελληνική μας Ταυτότητα. Οι Έλληνες δύσκολα αφο-
μοιώνονται. Αλλά σήμερα ο κόσμος άλλαξε, έγινε ανοιχτός. Το Διαδίκτυο, η παγκο- σμιοποίηση και η πρακτική απουσία των συνόρων, όλοι αυτοί οι παράγοντες οδηγούν σε κάποια παγκοσμιοποίηση της νοοτροπίας. Και από αυτή την πλευρά ο ρόλος της μητρικής γλώσσας στη διατήρηση του εθνικού πολιτισμού είναι πολύ σημαντικός.
Η νεολαία που θα μάθει την ελληνική γλώσσα πρέπει να γίνει τμήμα τής ελληνικής κοινωνίας. Ο στόχος των εκπαιδευτι-
κών είναι να εμφυσήσουν στην νέα γενιά το ενδιαφέρον και την αγάπη προς την γλώσσα, την ιστορία, τον πολιτισμό, τις ρίζες και συνεπώς προς την ιστορική μας πατρίδα."
Αναρτήθηκε από: ΔΗΜΗΤΡΑ ΜΥΛΩΝΑΚΗ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου