“Μαθήματα για το θάνατο” σε τάξεις άνω των 3 ετών στη Βρετανία!

Τη στιγμή που εμείς εδώ κάνουμε ό,τι είναι δυνατόν για να τα λιγοστέψουμε όλα, από βιβλία και μαθήματα μέχρι εκπαιδευτικούς,  στη Βρετανία ένα καινούριο μάθημα εντάσσεται στο εκπαιδευτικό πρόγραμμα: "Η διαχείριση ενός θανάτου". Η αλήθεια είναι ότι το μάθημα αυτό φαίνεται ιδανικό για το ελληνικό εκπαιδευτικό πρόγραμμα, αν σκεφτούμε ότι ο αριθμός των αυτοκτονιών όλο και αυξάνεται. 

Διαβάσαμε στο flowmagazine.gr:

Χιλιάδες μαθητές άνω των 3 ετών θα παρακολουθούν σύντομα μαθήματα με θέμα «Τη διαχείριση ενός θανάτου»… σε 550 δημοτικά σχολεία της Βρετανίας! Σε μια προσπάθεια να καταλάβουν οι μαθητές τι εστί θάνατος, οι εκπαιδευτικοί καλούνται να εξηγήσουν την έννοια του πένθους, και όχι μόνο, ώστε να προετοιμάζουν τα παιδιά σε περίπτωση που χάσουν ένα μέλος της οικογένειας ή ακόμα και ένα κατοικίδιο ζώο. Και όμως, σύμφωνα με έρευνες στη Βρετανία, πάνω από 24.000 παιδιά το χρόνο βιώνουν το τραύμα της απώλειας ενός γονέα, ενώ 1 στα 16 παιδιά χάνει ένα στενό φίλο του. Αποτέλεσμα δεν είναι άλλο… από την αναγκαία ένταξη του μαθήματος για το θάνατο στα σχολεία! 

Ειδικότερα, τα μαθήματα αποτελούν κομμάτι μιας εθνικής εκστρατείας που προσπαθεί να «σπάσει» το ταμπού της συζήτησης γύρω από τον θάνατο με τα παιδιά ηλικίας δημοτικού και γυμνασίου. Ήδη το Lambrook School στο Berks έχει εντάξει τα συγκεκριμένα μαθήματα στο σχολικό πρόγραμμα του. Ο Jonathan Perry, διευθυντής του σχολείου ισχυρίζεται: «Συχνά τα παιδιά αντιδρούν πιο ψύχραιμα στο θέμα του θανάτου ή του πένθους σε σχέση με τους ενήλικες. Οι δάσκαλοι έχουν εντυπωσιαστεί από την ωριμότητα που μπορεί να δείξει ένα παιδί κατά τη διάρκεια μιας συζήτησης για το θάνατο». 

 

Βέβαια, στις ιδιαίτερα μικρές ηλικίες, οι εκπαιδευτικοί χειρίζονται ανάλογα το θέμα του πένθους, δίνοντας παραδείγματα ζώων, όπως π.χ. της αγέλης των ελεφάντων. Με αυτό τον τρόπο, εξηγούν στα παιδιά ότι όταν ένας ελέφαντας πεθάνει, η υπόλοιπη αγέλη στεναχωριέται και για να δείξει τη λύπη του συγκεντρώνεται γύρω από το σώμα, όντας απρόθυμοι να το εγκαταλείψουν…

Ωστόσο, μερικοί γονείς στη Βρετανία νιώθουν περίεργα που συζητιέται ένα τόσο ευαίσθητο θέμα μέσα στην τάξη, όπως αναφέρει η Ann Chalmers, η ειδική σύμβουλος για τα παιδιά που εγκαινίασε την πρωτοβουλία. Όμως, πόσο χρήσιμη μπορεί να αποτελέσει μια τέτοια εκστρατεία για τις οικογένειες των θυμάτων; «Τα παιδιά που υποστηρίζουμε μας αναφέρουν ότι νιώθουν απομονωμένοι, όταν πενθούν. Πιστεύουν ότι οι δάσκαλοι και οι συμμαθητές τους δεν ξέρουν πώς να τους πλησιάσουν ουσιαστικά. Αυτό, όμως, πρέπει να αλλάξει μέσα από την εκστρατεία», συνεχίζει η ίδια.

Πηγή:  flowmagazine.gr

Αναρτήθηκε από: ΔΗΜΗΤΡΑ ΜΥΛΩΝΑΚΗ