Το παρασκευιάτικο μυστικό της δασκάλας

Γράφει η Κατερίνα Ανδρικοπούλου

Διάβασα κάτι όμορφο πρόσφατα. Μια δασκάλα λέει, κάθε Παρασκευή ζητάει από τα παιδιά της τάξης της να γράψουν σε ένα χαρτί μυστικά και ήσυχα ποιος είναι ο καλύτερος τους φίλος μέσα στην τάξη και με ποιον θα ήθελαν να κάτσουν μαζί την επόμενη εβδομάδα. Όχι δεν έχει όρεξη για φασαρίες. Δεν τρελαίνεται να αλλάζουν τα παιδιά θέση γιατί ο Γιάννης μιλάει με τον Γιώργο και ο Κώστας τραβάει τα μαλλιά της Άννας όταν κάθεται πίσω της. 

Κάθε Παρασκευή όμως αυτή η δασκάλα κάθεται λίγο παραπάνω και  ανοίγει  σιγά- σιγά το κουτί των μυστικών και βγάζει ένα- ένα τα χαρτάκια για να τα διαβάσει προσεχτικά. Για έναν και μόνο λόγο. Για να δει ποιο παιδί μένει πάντα μόνο του, ποιο δεν έχει φίλους, ποιο δεν είναι τόσο δημοφιλές, ποιο δεν έχει πολλές παρέες, ποιο μένει πάντα στην απέξω. Θέλει να εντοπίσει αυτό το παιδάκι, το πιο ντροπαλό για να το βοηθήσει λίγο. 

Δε θέλει να κάνει εμετούς το πρωί ούτε να πονάει η κοιλιά του. Θέλει να έχει φίλους έστω και έναν φίλο και αυτό, για να έρχεται χαρούμενο στο σχολείο. Αν είναι χαρούμενο, θα μάθει, θα ανθίσει, θα μεγαλώσει ευχαριστημένο. Απλό, αυτονόητο; Όχι πάντα.

Το λίγο παραπάνω, αυτή η φροντίδα, η κίνηση είναι αυτό που μένει.  Αυτό το νοιάξιμο είναι καλύτερο από χίλιες κατασκευές πολύπλοκες…

Πηγή:  http://www.elniplex.com
Αναρτήθηκε από: ΔΗΜΗΤΡΑ ΜΥΛΩΝΑΚΗ