Ένας αριστούχος τυφλός μαθητής και ένας εθελοντής δάσκαλος. Γνωρίστε τους

Ο Γιάννης Πολονύφης είναι ολικά τυφλός, παρόλα αυτά φοιτά στο 35ο Δημοτικό Σχολείο Πειραιά, μαζί με παιδιά που δεν έχουν προβλήματα όρασης. Οι συμμαθητές του καθημερινά του «δανείζουν» την όρασή τους όπου χρειάζεται και εκείνος χάρη στη δύναμη της θέλησής του έγινε σημαιοφόρος και ετοιμάζεται να προοδεύσει και στο Μουσικό Γυμνάσιο Αλίμου.

Δίπλα του, αθόρυβος εθελοντής ο συνταξιούχος πλέον δάσκαλος Ειδικής Αγωγής κ. Αλέξης Γκλίνος, ο πρώτος δάσκαλος που εφάρμοσε στην Ελλάδα το εκπαιδευτικό πρόγραμμα «Ήλιος» που αφορά στην ένταξη τυφλών μαθητών σε κοινή σχολική τάξη.

«Πέρσι βγήκα στη σύνταξη υποχρεωτικά αλλά δε φεύγω από το σχολείο αν και ο Γιάννης μου δεν πάρει το απολυτήριο του», δηλώνει ο δάσκαλος και εξηγεί: «Τέλη της δεκαετίας του ’90 ξεκινήσαμε εκπαιδευτικά να εντάσσουμε παιδιά με προβλήματα όρασης στην κοινή σχολική τάξη, προετοιμάζοντας τα έτσι και για την ένταξή τους στην κοινωνία. Μετά το Γιάννη που φέτος τελειώνει τη Στ’ τάξη, από ότι φαίνεται το ιστορικό αυτό τμήμα ένταξης τυφλών μαθητών εδώ στον Πειραιά θα σβήσει».

Ο 11χρονος Γιάννης μένει στου Ζωγράφου και κάνει καθημερινά αρκετά χιλιόμετρα για να παρακολουθεί αυτό το πρότυπο εκπαιδευτικό πρόγραμμα στον Πειραιά.

           

«Την ίδια στιγμή που μόνο 2 στα 10 παιδιά με αναπηρία στην Ελλάδα καταφέρνουν να πάνε στο σχολείο, ο Γιάννης σηκώνει σήμερα ψηλά τη σημαία της δύναμης, της θέλησης και της αισιοδοξίας, κόντρα στις δυσκολίες των καιρών», δηλώνει ο νεαρός δικηγόρος και Επικεφαλής της Νεολαίας του Πανελληνίου Συνδέσμου Τυφλών κ. Βαγγέλης Αυγουλάς, παλιός μαθητής διακριθείς και ο ίδιος στο ίδιο σχολείο με τον ίδιο δάσκαλο.

«Η έλλειψη χρηματοδότησης, τα κενά στο ειδικό εκπαιδευτικό και βοηθητικό προσωπικό, η απουσία υλικοτεχνικής υποδομής και η διαχρονική έλλειψη σωστού, ολοκληρωμένου και ανθρωποκεντρικού σχεδιασμού από την πολιτεία για την εκπαίδευση των παιδιών με αναπηρία, έκαναν και κάνουν καθημερινά τη ζωή μας δύσκολη. Τα χρωστάμε όλα στους γονείς μας και στις οικογένειες μας που έχουν μάθει να μη λυγίζουν και να μας δίνουν δύναμη για να τα καταφέρουμε», εξηγεί ο κ. Αυγουλάς.

«Δεν το διάλεξα να γεννηθώ τυφλός. Αυτό που διάλεξα είναι να είμαι καλός μαθητής και ξέρω ότι όταν μεγαλώσω θα ασχολούμαι επαγγελματικά με τη μουσική που την αγαπώ πολύ και με ταξιδεύει. Γράφω και εγώ δικούς μου στίχους ενώ μπορώ ακούγοντας μια φορά ένα τραγούδι να επαναλάβω τη μελωδία του στο πιάνο. Μακάρι όλα τα παιδιά του κόσμου να είναι μόνο χαρούμενα αυτά και οι οικογένειες τους και ας τους έχει τύχει κάποια δυσκολία στη ζωή τους», εύχεται ο μικρός Γιάννης Πολονύφης λίγο πριν την κατάθεση στεφάνου στο Μνημείο των Ηρώων του ’40 στον Πειραιά, με την οικογένειά του πάντα δίπλα του.

Πηγή: http://www.protothema.gr

Αναρτήθηκε από: ΔΗΜΗΤΡΑ ΜΥΛΩΝΑΚΗ