Απάντηση της Άννας Διαμαντοπούλου σε ερώτηση της Βουλευτού της Ν.Δ., Ελισάβετ Βόζεμπεργκ, σχετικά με την ενίσχυση των ελληνόγλωσσων σχολείων της αλλοδαπής

Το 2004 ήταν 1.650 εκπαιδευτικοί ανά τον κόσμο. Το 2008 ήταν 1.965, το 2009 έγιναν 2.400 εκπαιδευτικοί. Δηλαδή, σε ένα χρόνο 2008-2009 αυξήθηκαν κατά 20% οι αποσπασμένοι εκπαιδευτικοί ανά τον κόσμο.



Έχει ενδιαφέρον να δείτε και τα κριτήρια ή τα προσόντα. Έχουμε, ας πούμε, αποσπασμένους καθηγητές αγγλικής φιλολογίας σε αγγλόφωνες χώρες ή γερμανικής φιλολογίας σε γερμανόφωνες χώρες. Όπως, υπάρχουν σχολεία με 10 μαθητές και 10 καθηγητές. Υπάρχει σχολείο στην Αφρική με 8 μαθητές και 8 καθηγητές.


Στο Αμβούργο έχουμε δέκα μαθητές και δέκα καθηγητές. Να σας πω ότι στην Κολωνία, έχουμε 16 μαθητές και 14 καθηγητές. Για πρώτη φορά είχαμε σωρηδόν καθηγητές οι οποίοι ασκούσαν διοικητικά καθήκοντα σε σχολεία του εξωτερικού. Αυτά, όλα, λοιπόν, κατεγράφησαν ένα προς ένα.


Ελισάβετ Βόζεμπεργκ: Αυτό δικαιολογεί μη αποσπάσεις για το 2010 – 2011; .


Άννα Διαμαντοπούλου: Φυσικά δικαιολογεί όταν έχουμε 20% αύξηση του συνολικού αριθμού σε ένα χρόνο, εσείς εκτιμάτε ότι πρέπει να στείλουμε και άλλους φέτος;


Ελισάβετ Βόζεμπεργκ: Περικόψατε χωρίς αξιολόγηση.


Άννα Διαμαντοπούλου: Κυρία Βόζεμπεργκ, μιλούμε για την ανάγκη να οργανώσουμε με τον καλύτερο τρόπο τις δαπάνες για την παιδεία. Σε καμία περίπτωση δεν λέμε να κόψουμε δαπάνες. Όταν, όμως, έχουμε απόσπαση ενός εκπαιδευτικού στο εξωτερικό, αυτό σημαίνει ότι υπάρχει το κόστος του μισθού του, του επιμισθίου του και του αναπληρωτή στη χώρα, δηλαδή επί τρία.


Πρέπει, λοιπόν, η αναδιοργάνωση και η υπηρεσία των εκπαιδευτικών να είναι ανάλογη με τα παιδιά, ανάλογη με τα μαθήματα, ανάλογη με τις ανάγκες.


Επομένως, με απόλυτο σεβασμό στο έργο των ανθρώπων αυτών, που δουλεύουν για την ελληνική γλώσσα στα πέρατα του κόσμου -επαναλαμβάνω ότι στόχος μας είναι ούτε ένα παιδί να μη βρεθεί στη θέση να μην έχει πρόσβαση στην ελληνική γλώσσα- θα υπάρξει όλη εκείνη η σωστή διαχείριση του ανθρώπινου δυναμικού, ώστε να χρησιμοποιήσουμε τους ανθρώπινους πόρους και τους πόρους που έχουμε ως χώρα, με τον καλύτερο δυνατό τρόπο.