Η δασκάλα των ελληνικών στο σχολείο της Ίμβρου!

Να πληθαίνουν οι μαθητές του, αυτή είναι η ευχή! Μετά από μισό αιώνα το κουδούνι του μειονοτικού σχολείου στην Ίμβρο χτυπά και πάλι από τον Σεπτέμβρη, ένα όνειρο άπιαστο που έγινε πραγματικότητα με έξοδα του ελληνικού κράτους και την προσπάθεια του Πατριάρχη μας, στο χωριό του, τους Αγίους Θεοδώρους της Ίμβρου.

Γράφει η Ροδούλα Λουλουδάκη

Υπό το βλέμμα του Κεμάλ Αττατούρκ τέσσερα Ιμβριωτάκια είναι οι πρώτοι μαθητές του δημοτικού σχολείου.

«Τι θα το κάνετε το σχολείο αφού δεν υπάρχουν παιδιά?», «Μα, θα ρθουν νέοι άνθρωποι να μείνουν» ήταν η απάντηση των Ίμβριων.

Ίμβρος, «Γκιοτσέαντα» το τουρκικό όνομά της! Ένα νησί τόσο κοντά στην Ελλάδα, αλλά τόσο δύσκολο να το προσεγγίσεις. Μεγάλο και κουραστικό το ταξίδι που έκαναν οι δάσκαλοι και οι μαθητές του μαζί με την ιδρύτρια του σχολείου κ. Άννα Κουτσομάλλη, για να ρθουν στη Ρόδο καλεσμένοι του δραστήριου διευθυντή του Δημοτικού Σχολείου Ιαλυσού κ. Σταύρου Παπαδόπουλου.

Έτσι τους συνάντησα κι εγώ και μίλησα με τη διευθύντρια, την κ. Παρασκευή Μπερμπέρη, μια πληθωρική κι από την άλλη συνεσταλμένη Κωνσταντινοπολίτισσα  και Ιμβριώτισσα, που ελπίζει και εύχεται και το δικό της μωράκι, αν όλα πάνε καλά, να γίνει μία ακόμα μαθήτρια αυτού του σχολείου.

Μετά τη Μικρασιατική καταστροφή η Ίμβρος και η Τένεδος παραχωρήθηκαν στο Τουρκικό κράτος. Η Συνθήκη της Λωζάννης που ακολούθησε περιείχε σαφή άρθρα για την προστασία του ελληνικού πληθυσμού. Όλα όμως άλλαξαν για το συγκεκριμένο σχολείο που λειτουργούσε τότε, αλλά και για την Ίμβρο, το 1964. Με την αυξανόμενη ένταση στις ελληνοτουρκικές σχέσεις, λόγω της Κύπρου, η Τουρκική κυβέρνηση αποφάσισε να κλείσει όλα τα ελληνικά σχολεία και να διώξει τους δασκάλους και τους διευθυντές.

Από το 1964 τα επτά σχολεία του νησιού και τα τρία νηπιαγωγεία ερημώνουν, ρημάζονται, καίγονται και ανάμεσά τους και το σχολείο στους Αγίους Θεοδώρους. Ανάλογα με τις διακυμάνσεις στις ελληνοτουρκικές σχέσεις άνοιγαν ή έκλειναν τα σχολεία, κι η τουρκική κυβέρνηση βάση ενός ευρύτερου σχεδίου εφάρμοσε ένα σχέδιο εκτουρκισμού του νησιού.

΄Ετσι ενώ στο νησί το 1964 ζούσαν 6.500 Έλληνες και 200 Τούρκοι σήμερα οι Έλληνες το χειμώνα δεν ξεπερνούν τους 300 ενώ οι Τούρκοι είναι 6.000.

Όλα άρχισαν ν΄ αλλάζουν το 2003 που η Τουρκία ήθελε να μπει στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Δέκα χρόνια μετά το ελληνικό μειονοτικό σχολείο είναι γεγονός.

«Θα ‘ρθουν κι άλλα παιδιά», λέει η δασκάλα και το βλέμμα της λάμπει…

Πόσοι βρίσκεστε στη Ρόδο και ποιοι είστε;

Έχουμε έρθει οκτώ άτομα από το Δημοτικό Σχολείο της Ίμβρου. Από τα τέσσερα παιδιά που φοιτούν σ΄ αυτό έχουν έρθει τα τρία. Τα δύο, που είναι μαζί μας εδώ στη Ρόδο, είναι αδέλφια και έχουν έρθει με τον πατέρα τους και ο άλλος μαθητής έχει έρθει με τη μητέρα του. Μαζί μας είναι βεβαίως η ιδρύτρια του σχολείου και ψυχή της όλης προσπάθειας που γίνεται στην Ίμβρο η κ. Άννα Κουτσομάλλη και ο δάσκαλος των ελληνικών κ. Φώτης Γραμμένος.

Τι τάξη είναι τα παιδιά;

Τα δύο αγόρια είναι στην Α’ Δημοτικού, το κορίτσι είναι στην Β’ Δημοτικού και το αγόρι που δεν ήρθε στη Ρόδο μαζί μας είναι στη Δ’ Δημοτικού. Είναι Ιμβριωτάκια που μιλούν ελληνικά, το ένα μιλάει τούρκικα, αλλά η μαμά του είναι Ίμβρια και τώρα που πηγαίνει σε ελληνικό σχολείο θα μάθει κι αυτό τα ελληνικά. Στην Ίμβρο έγινε ένα θαύμα σε σχέση με τα δεδομένα του νησιού, είναι ένα ιστορικό γεγονός το άνοιγμα του σχολείου μετά από 49 χρόνια.

Πώς λειτουργεί το σχολείο σας;

Το σχολείο μας υπάγεται στο Τουρκικό Υπουργείο Παιδείας και όπως σε όλα τα μειονοτικά σχολεία ακολουθείται πρόγραμμα μάθησης και στις δύο γλώσσες. Τα μισά μαθήματα γίνονται στα ελληνικά και τα άλλα μισά στα τουρκικά.

Εσείς τι διδάσκετε;

Διδάσκω ελληνικά, τα μαθήματα δηλαδή που γίνονται στα ελληνικά που πέραν του μαθήματος της γλώσσας είναι τα μαθηματικά, η φυσική, η μελέτη περιβάλλοντος και άλλα.

Πού βρίσκεται το σχολείο;

Στους Αγίους Θεοδώρους, το χωριό από το οποίο κατάγεται ο Πατριάρχης μας, πρωτεργάτης και σύμμαχος της προσπάθειας να λειτουργήσει και πάλι το σχολείο.

Πόσοι Έλληνες ζουν σήμερα στην Ίμβρο;

Γύρω στους 300 είναι οι μόνιμοι κάτοικοι το χειμώνα. Ο λόγος που δεν ξέρουμε ακριβή αριθμό είναι επειδή δεν είναι καταγεγραμμένοι. Υπάρχει ένας κόσμος που μετακινείται, έξι μήνες στο νησί και έξι μήνες εκτός νησιού. Είναι Ίμβριοι που ζουν και στην Ίμβρο και στην Ελλάδα. Γι αυτό η δημιουργία του σχολείου ήταν ένα τολμηρό βήμα, γιατί οι νέοι Έλληνες κάτοικοι ήταν λίγοι.

Εσείς από πότε ζείτε μόνιμα στο νησί;

Εμένα, από τον Σεπτέμβρη του 2013 το «ικιαμέτι» μου, δηλαδή η μόνιμη κατοικία μου που λέμε στην Τουρκία είναι στην Ίμβρο, μαζί με τον Ίμβριο σύζυγό μου και την 9,5 μηνών κορούλα μας.

Υπάρχουν άλλα μωράκια στο νησί, παιδιά Ιμβρίων;

Στην Ίμβρο υπάρχουν άλλα δύο μωρά. Ένα δεύτερο στους Αγίους Θεοδώρους που είναι και ξαδελφούλες με τη δική μου, κι ένα άλλο λίγο μικρότερο στο χωριό των Αγριδίων. Η  δικιά μου κορούλα γεννήθηκε στην Πόλη στις 31 Αυγούστου, τ΄ άλλα δύο στην Ίμβρο, κι όλα είναι κορίτσια. Αυτά τα παιδιά είναι η ελπίδα μας όπως και κάποια άλλα που ο Θεός θα ανοίξει δρόμο για να τα έχουμε στο σχολείο μας. Η μικρή μου Δέσποινα ήταν 16 ημερών στα αγιασμό του σχολείου. Μεγαλώνει μαζί με το σχολείο. Το σχολείο μας είναι μικρό, αλλά είναι ωραίο. Τα θρανία μας ήρθαν από την Πόλη, και από την Πρίγκηπο. Είναι παλιά θρανία που επισκευάστηκαν, νομίζω πως σε ένα τέτοιο καθόμουν κι εγώ.

Πόσα είναι τα ελληνικά χωριά;

Επτά είναι τα ελληνικά χωριά της Ίμβρου. Η Παναγιά και το Ευλάμπιο, το Κάστρο και το Γλυκύ, οι Άγιοι Θεόδωροι, το Σχοινούδι και τα Αγρίδια. Ξεκινώντας από το κέντρο του νησιού και πηγαίνοντας παραλιακά στο Κάστρο και το Γλυκύ, γυρνούμε προς τα πίσω στο δημοφιλές χωριό των Αγίων Θεοδώρων όπου βρίσκεται το δημοτικό μας σχολείο που άνοιξε ξανά μετά από 49 χρόνια.

Πότε σταμάτησαν να διδάσκονται τα ελληνικά στην Ίμβρο;

Από το 1964 απαγορεύτηκε η διδασκαλία της ελληνικής γλώσσας. Το δικό μας σχολείο από το 1964 έως το 1971 συνεχίζει να λειτουργεί ως σχολείο που διδάσκεται η τουρκική γλώσσα, μέχρι που το 1971 καίγεται το σχολείο από σόμπα που πήρε φωτιά. Κάηκε η ξύλινη οροφή, ήταν ξύλινο και το δάπεδο και κόρωσε. Ήταν ατύχημα.

Βλέπω φοράτε στο λαιμό σας ένα ξύλινο σταυρό!

Είναι από το μοναστήρι του Σωτήρος, στο χωριό Μαρίνα κοντά στη Νάουσα, μου τον έδωσε ο Πνευματικός μου ο Ιερομόναχος πατέρας Φιλόθεος στον οποίο οφείλω πολλά. Εμείς στην Ίμβρο ασπαζόμαστε ιδιαίτερα κάποιους Αγίους και Αγίες, όπως τον Άγιο Γεώργιο, τον Άγιο Ιωάννη τον Πρόδρομο, την Αγία Θέκλα, την Αγία Μαρίνα, τον Άγιο Νικόλαο…

Πώς είναι οι εκκλησίες σας, σε τι κατάσταση βρίσκονται;

Οι εκκλησίες στα χωριά μας είναι παλιές, μαρτυρούν την ιστορία, αλλά είναι ανακαινισμένες με τη φροντίδα της Μητρόπολης Ίμβρου-Τενέδου που υπάγεται στο Πατριαρχείο. Στην Ίμβρο υπάρχουν πολλά παρεκκλήσια, σκόρπια στο νησί, σε απόμερα σημεία όπου λειτουργούσαν και λειτουργούν κατά καιρούς όταν γιορτάζει ο Άγιος, αλλά και στα πανηγύρια. Μέχρι πρότινος ο πληθυσμός ήταν ηλικιωμένοι άνθρωποι τους οποίους χάναμε έναν-έναν. Τις τελευταίες δύο δεκαετίες άρχισε να ανανεώνεται ο πληθυσμός μ΄ αυτούς που έρχονται απ΄ την Ελλάδα που είναι 50άρηδες, 60άρηδες, είναι οι Ίμβριοι που μετακινούνται από την Ελλάδα στην Τουρκία.

Εσείς πού ζήσατε μέχρι τώρα;

Εγώ γεννήθηκα από Ίμβριους γονείς στην Κωνσταντινούπολη, πήγα στο Ζάππειο Γυμνάσιο της Πόλης και για το Λύκειο στην Αθήνα.

Δεν έχετε αποβάλει την προφορά σας, αυτά τα πολλά «λάμδα» της Πόλης!

Νιώθω Πολίτισσα και Ιμβριώτισσα, αλλά και πολίτης του κόσμου. Το νιώθω αυτό.

Μικρή ήθελα να γίνω συγγραφέας, αλλά και η διδασκαλία είναι κάτι ανάλογο, κι είναι η αγάπη μου γιατί είναι η επικοινωνία με τα παιδιά που με ανανεώνει, μαθαίνω πολλά πράγματα απ΄ αυτά. Θέλω να ζήσω στην Ίμβρο και να πεθάνω εκεί. Θέλω να δημιουργήσω πράγματα εκεί που κάποιοι θα τα συνεχίσουν.  Το νέο παράθυρο, το καινούργιο ξεκίνημα με το δημοτικό σχολείο είθε να είναι η αναγέννηση της κοινότητας της Ίμβρου που το έχει ανάγκη για να πιάσουμε το νήμα από εκεί που το αφήσαμε πριν από 49 χρόνια και να δημιουργηθεί σιγά-σιγά μια ζώσα κοινότητα που να έχει ελπίδα και μέλλον. Τα μικρά Ιμβριωτάκια του σήμερα είθε να γίνουν Ίμβριοι που θα αναπλάσουν τον τόπο. Με την πρόνοια του Θεού, την αγάπη και την φροντίδα κάποιων δραστήριων Ιμβρίων, ευελπιστώ και διαβλέπω την ανάπτυξη του σχολείου και την ευημερία της Ιμβριακής κοινότητας.

Πηγή: http://www.rodiaki.gr/
Αναρτήθηκε από: ΔΗΜΗΤΡΑ ΜΥΛΩΝΑΚΗ