Δημόσιο 2014

ή πόσες εργάσιμες μέρες χρειάζεται ελαιοχρωματιστής του δήμου, με οδηγό και πέντε βοηθούς, για να βάψει αίθουσα σχολείου 6 τετραγωνικών οέο;;; Η αφήγηση της τραγελαφικής ιστορίας από τη Βασιλική Λάζου, Δρ Ιστορίας Πάντειου Πανεπιστημίου.

Και όμως συμβαίνει! Αναζητώντας κάποιες φωτογραφίες σε ένα Δημοτικό Σχολείο της Μαγνησίας, υπήρξα χθες αυτόπτης μάρτυρας του εξής τραγελαφικού περιστατικού: Επί μία ώρα τουλάχιστον μια πολύ υπομονετική και ευγενική διευθύντρια προσπαθούσε να συνεννοηθεί με ελαιοχρωματιστή της τεχνικής υπηρεσίας δήμου της Μαγνησίας για το βάψιμο των αιθουσών και των γραφείων του σχολείου.

Ο ελαιοχρωματιστής, που είχε έρθει για να εκτιμήσει την κατάσταση ύστερα από επανειλημμένες οχλήσεις της διευθύντριας, εμφανίστηκε στο σχολείο μαζί με κάποιον οδηγό του δήμου γύρω στις 9 το πρωί. Οπως εξήγησαν, η μετακίνηση των συνεργείων πρέπει υποχρεωτικά να πραγματοποιηθεί με αυτοκίνητο του δήμου. Καθώς όμως μόνο 2 από τα 5 αυτοκίνητα της τεχνικής υπηρεσίας κινούνται και ο ελαιοχρωματιστής δεν επιτρέπεται να οδηγήσει μόνος του το αυτοκίνητο, η μετακίνηση πραγματοποιείται όποτε και αν υπάρχει διαθέσιμο μέσο. Και σίγουρα μετά τις 8.30 το πρωί, γιατί από τις 7.00 έως τις 8.30 πραγματοποιείται καθημερινή συνάντηση ενημέρωσης -κοινώς meeting.

Κατά τον ίδιο τρόπο πρέπει να εξασφαλιστεί ότι το συνεργείο θα επιστρέψει -με οδηγό πάντα- στα γραφεία της τεχνικής 

 

υπηρεσίας το αργότερο στη 1.30 το μεσημέρι που λήγει το ωράριο, γιατί μετά θα πρέπει να χρεωθεί υπερωρία και ως γνωστόν λεφτά δεν υπάρχουν. Τι απομένει λοιπόν ως χρόνος εργασίας; 4-5 ώρες. Και, θα μου πείτε, δεν φθάνουν 4 ωρίτσες για να βαφτεί μια αίθουσα 6 τετραγωνικών από συνεργείο 5 ατόμων; Μη γίνεστε παράλογοι! Μόνο αυτός που έχει την ειδικότητα του ελαιοχρωματιστή μπορεί να κρατάει τη βούρτσα και να βάφει. Ολοι οι άλλοι είναι βοηθοί. Κάνουν τα κοψίματα, κουβαλάνε τους κουβάδες, προσέχουν να μη στάξει μπογιά στο πάτωμα και άλλα τέτοια βοηθητικά. Μου θυμίζει το γνωστό ανέκδοτο με τις λάμπες. Και μη χειρότερα!

Μάταια η διευθύντρια κι εγώ, μιας και τυχαία βρέθηκα εκεί, προσπαθούσαμε να φιλοτιμήσουμε τους υπαλλήλους του δήμου λέγοντας για τους μαθητές, το σχολείο, την προσφορά στην κοινωνία. Φτάσαμε ακόμα να πούμε ότι κάτι τέτοια δυσφημούν το ελληνικό Δημόσιο και είναι βούτυρο στο ψωμί όσων βρίζουν τους δημόσιους υπάλληλους και θέλουν να τους απολύσουν.

Φευ! Ανένδοτοι. Το γραφείο θα βαφτεί σε 2 μέρες και το σχολείο σε 45! Αν βέβαια, είπαν, τη δουλειά την έπαιρνε ιδιωτικό συνεργείο, θα τελείωνε σε 3 ώρες. Και αναρωτιέμαι, ως πολίτης αυτού του κράτους, ποιος φταίει γι' αυτή την κατάσταση; (Γιατί ποιος την πληρώνει, το ξέρουμε. Τα γνωστά βαριά φορολογούμενα υποζύγια!). Φταίει ο ελαιοχρωματιστής, η τεχνική υπηρεσία, ο δήμος που δεν εξορθολογίζει τη λειτουργία των υπηρεσιών του ή μήπως φταίει το κεφάλι το κακό μας, που έλεγε και ο ποιητής.

Ας αναλογιστούμε όλοι την κατάσταση που έχουμε διαμορφώσει.

Πηγή: http://www.enet.gr

Αναρτήθηκε από: ΔΗΜΗΤΡΑ ΜΥΛΩΝΑΚΗ