Στο νοτιοδυτικό άκρο της αργολικής πεδιάδας κοντά στις πηγές
του Ερασίνου ποταμού (σημερινό Κεφαλάρι) και πάνω σε κύρια οδική αρτηρία που
κατά την αρχαιότητα οδηγούσε από το 'Αργος προς την Τεγέα και την υπόλοιπη
Αρκαδία, βρίσκεται ένα μεμονωμένο μνημείο, ένα μικρό οχυρό, γνωστό σήμερα με
την ονομασία ''Πυραμίδα'' του Ελληνικού.
Στα ύστερα χρόνια της αρχαιότητας θεωρούσαν την πυραμίδα ως
ταφικό μνημείο ''Πολυάνδριον'', ενώ σήμερα πιστεύεται ότι είναι οχυρό του
τύπου των μικρών φρουρίων που έλεγχαν τους οδικούς άξονες και που είναι γνωστός
και από άλλες περιοχές της Αργολίδας και Κυνουρίας.
Κατά την εποχή του Παυσανία το αναφερθέν οικοδόμημα ήταν
διακοσμημένο με αργολικές ασπίδες και θεωρείτο κατά τον ίδιο τάφος (τύμβος) των
πολιτών και συγγενών που έπεσαν σε μάχη πολεμώντας για την εξουσία.
Χαρακτηριστικό της παλαιότητας της κατασκευής, σύμφωνα με τον Παυσανία, είναι
ότι πρώτη φορά τότε είχαν χρησιμοποιηθεί ασπίδες σε μάχη.
Το 1991 η επιστημονική ομάδα του καθηγητή Ι. Λυριτζή,
διεξήγαγε έρευνα εφαρμόζοντας μία νέα μέθοδο χρονολόγησης. Τα αποτελέσματα της
έρευνας αυτής ήρθαν σε ευθεία σύγκρουση με προηγούμενα πορίσματα ιδίου
αρχαιολόγου αμερικανικής αποστολής του 1938, αφού η νέα ηλικία των κτισμάτων
τοποθετείται στα μέσα προς το τέλος της 3ης χιλιετίας προ Χριστού αντί του
μόλις 3ου-4ου αιώνα προ Χριστού. Δηλαδή η πυραμίδα του Ελληνικού μπορεί να είναι
ένα από τα αρχαιότερα οικοδομήματα παγκοσμίως, μπορεί και παλαιότερη των πυραμίδων
της Αιγύπτου!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου