Αναρτήθηκε από ΓΙΑΝ. ΠΑΝ.
Κυριακή 24 Σεπτεμβρίου 2017
Κέντρο στήριξης παιδιού και οικογένειας από τα παιδικά χωριά SOS και στην Πάτρα
Την Τετάρτη 20 Σεπτεμβρίου, τα Παιδικά Χωριά SOS εγκαινίασαν το 10ο κατά σειρά Κέντρο Στήριξης Παιδιού και Οικογένειας που έρχεται να καλύψει τις ανάγκες της ευρύτερης περιοχής της Πάτρας και να βοηθήσει 200 τουλάχιστον οικογένειες που, λόγω κρίσης, βρίσκονται σε μεγάλη ανάγκη.
Το νέο αυτό Κέντρο στην οδό Αθανασίου Διάκου 70 έγινε αποκλειστικά με πρωτοβουλία της Πατρινής Ελένης Διγενοπούλου - Ζαφειροπούλου. Η δωρήτρια αγόρασε και ανακαίνισε το ακίνητο, το οποίο δώρησε στα Παιδικά Χωριά SOS και θα καλύπτει και τα λειτουργικά έξοδα του Κέντρου για τα επόμενα δύο χρόνια.
Στο Κέντρο θα προσφέρονται δωρεάν συμβουλευτική, ψυχολογική υποστήριξη, ψυχοθεραπευτική παρέμβαση, μαθησιακή υποστήριξη και δημιουργική απασχόληση στα παιδιά, καθώς και υλική βοήθεια.
Αναρτήθηκε από ΓΙΑΝ. ΠΑΝ.
Tο νέο Μουσείο Παιχνιδιών Μπενάκη της Αθήνας
Το Μουσείο Παιχνιδιών του Μουσείου Μπενάκη είναι πανέτοιμο και θα υποδεχτεί για πρώτη φορά το κοινό τον Οκτώβριο.
Η συλλογή αποτελείται από παιχνίδια ελληνικά και ευρωπαϊκά, γιαπωνέζικα και κινεζικά και απ' ό,τι έχει σχέση με το παιδί από τη στιγμή που γεννιέται, ενώ περιλαμβάνει βιβλία σχολικά και παιδικής λογοτεχνίας. Παράλληλα, συνεχίζει να εμπλουτίζεται και από άλλες δωρεές.
Σήμερα αριθμεί 20.000 παιχνίδια που έχουν συντηρηθεί από το αρμόδιο τμήμα του μουσείου, ενώ εκτίθενται γύρω στα 2.000 που χρονολογικά φτάνουν μέχρι τη δεκαετία του 1960.
H έκθεση ξεκινάει με παιχνίδια από την αρχαιότητα και το Βυζάντιο, συνεχίζει με μια ενότητα που δείχνει τον τρόπο κατασκευής τους, ενώ σε μια μεγάλη προθήκη παντρεύονται τα αστικά με τα λαϊκά παιχνίδια, τα ευρωπαϊκά με τα ελληνικά, τα αγορίστικα με τα κοριτσίστικα. Τα παιχνίδια σε γενικές γραμμές παρουσιάζονται σε θεματικές ενότητες:
κούκλες μόδας, κατασκευές, κούκλες με παραδοσιακές φορεσιές, μηχανικά και οπτικά παιχνίδια, παραγωγή παιχνιδιού σε ευρωπαϊκά και ελληνικά εργαστήρια και εργοστάσια, στρατιωτάκια, τρενάκια, πανηγυριώτικα παιχνίδια, χάρτινο θέατρο, κουκλοθέατρο, θέατρο σκιών, εθιμικά παιχνίδια, γέννα, ανατροφή, πρώτα παιχνίδια, σχολικά, παιχνίδια από μακρινές χώρες.
Μέρες και ώρες λειτουργίας:
Πέμπτη-Κυριακή 10:00-18:00
Την Κυριακή 22/10 θα είναι open day για το κοινό με ελεύθερη είσοδο.
Σε συνεργασία με το τμήμα Εκπαιδευτικών Προγραμμάτων του Μουσείου Μπενάκη έχουν ετοιμαστεί προγράμματα για μαθητές νηπιαγωγείου και δημοτικού με στόχο μια πρώτη γνωριμία με το Μουσείο Παιχνιδιών.
Από τη Δευτέρα τα σχολεία μπορούν να τηλεφωνούν για κρατήσεις για όλη τη χρονιά.
Μουσείο Παιχνιδιών Μουσείου Μπενάκη
Λεωφ. Ποσειδώνος 14 & Τρίτωνος 1, Παλαιό Φάληρο www.benaki.gr
Πηγή: www.lifo.gr
Αναρτήθηκε από ΓΙΑΝ. ΠΑΝ.
Αναρτήθηκε από ΓΙΑΝ. ΠΑΝ.
Σάββατο 16 Σεπτεμβρίου 2017
Το ακριβότερο σχολείο στον κόσμο -100.000 ευρώ δίδακτρα το χρόνο -Το ιδιαίτερο πρόγραμμά του
Στο αστρονομικό ποσό των 99.500 ευρώ φτάνουν- όπως αναφέρει το Business Insider-τα δίδακτρα μιας χρονιάς στο πιο ακριβό σχολείο του κόσμου, στο Le Rosey Institute στην Ελβετία.
Σε δύο εγκαταστάσεις, μια ανοιξιάτικη και μια χειμερινή, σε δύο μαγευτικές περιοχές της Ελβετίας, στο Γκστάαντ και στην περιοχή του Rolle, 30 χιλιόμετρα από τη Γενεύη, περίπου 420 μαθητές απολαμβάνουν μια διαφορετικού είδους αλλά και ποιότητας εκπαίδευση.
To σχολείο ιδρύθηκε το 1880 και φιλοξενεί 420 μαθητές από 60 χώρες του κόσμου.
Δεν είναι τυχαίο άλλωστε ότι το 30% των μαθητών του συνεχίζει τις σπουδές του στα 25 καλύτερα πανεπιστήμια του κόσμου.
Το σχολείο διαθέτει περίπου 28 στρέμματα διαμορφωμένους κήπους, ένα σπα, ένα σκοπευτήριο, ένα θέατρο συναυλιών 1.000 θέσεων, 79 υπνοδωμάτια, που το καθένα από αυτά μπορεί να φιλοξενήσει τρεις σπουδαστές. Εχει οκτώ εργαστήρια επιστήμης, δύο κέντρα υγείας, ένα θερμοκήπιο που χειρίζεται μέσω ηλεκτρονικών υπολογιστών, ένα κέντρο πληροφορικής, ένα ταξιδιωτικό γραφείο, δύο καφετέριες και τρεις αίθουσες φαγητού.
Μια τυπική μέρα στις ανοιξιάτικες εγκαταστάσεις
του σχολείου
Οι μαθητές ξυπνάνε στις 7 το πρωί και παίρνουν το πρωινό τους που είναι και το μοναδικό γεύμα της ημέρας που μπορούν να είναι πιο χαλαροί.
Τα μαθήματα συνεχίζονται από τις 13:30 έως τις 15:30 και στη συνέχεια αρχίζουν οι αθλητικές δραστηριότητες και τα μαθήματα τέχνης.
Το δείπνο σερβίρεται στις 19:30 και ακολουθεί όλους τους τυπικούς κανόνες. Οι μαθητές κάθονται σε συγκεκριμένη θέση έχοντας την προσωπική τους πετσέτα.
Σηκώνονται όταν μπαίνει κάποιος ενήλικας στην αίθουσα και φυσικά δεν φεύγουν από το τραπέζι προτού τελειώσουν όλοι και γίνουν οι σχετικές ανακοινώσεις.
Λίγο μετά τις 20:00 ακολουθεί η προετοιμασία των μαθημάτων για την επόμενη ημέρα και κάποιες φορές την εβδομάδα υπάρχουν κάποιες events ή αθλητικές εκδηλώσεις.
Η ώρα ύπνου τοποθετείται μεταξύ 21:00-23:30 ανάλογα με την ηλικία των μαθητών.
Oι χειμερινές εγκαταστάσεις
Από τον Ιανουάριο μέχρι τον Μάρτιο οι μαθητές μεταφέρονται στις χειμερινές εγκαταστάσεις στο Γκστάαντ, παράδοση που τηρείται από το 1916.
Το σχολείο έχει τα δικά του σαλέ στα οποία καθηγητές και μαθητές μένουν. Οπως και στο Rolle τα κορίτσια μένουν σε διαφορετικές εγκαταστάσεις από τα αγόρια.
Οι δραστηριότητες στο χειμερινό campus εκτείνονται από σκι στις χιονοδρομικές πίστες του Γκστάαντ, τένις, κολύμβηση σε θερμαινόμενη πισίνα, χόκει μέχρι και μπόουλινγκ.
Πηγή: Το ακριβότερο σχολείο στον κόσμο -100.000 ευρώ δίδακτρα το χρόνο -Το ιδιαίτερο πρόγραμμά του [εικόνες] | iefimerida.gr
Αναρτήθηκε από ΓΙΑΝ. ΠΑΝ.
Γιατί είναι τυχερός όποιος δουλεύει με παιδιά
Δυο μάτια καθρέφτες, ένα γέλιο φυσικό, από τα λίγα που μπορείς να συναντήσεις και μια αθωότητα που δεν αποσκοπεί πουθενά. Κι αν με το πρώτο άκουσμα φαντάζουν απίθανα, ας φέρουμε στο μυαλό μας ένα παιδί. Η μοναδική οντότητα που πηγάζει καλοσύνη χωρίς να ζητά τίποτα και κυρίως χωρίς να επιδιώκει την κακία, είναι το παιδί.
Και για όσους έχουν την τύχη, αλλά και την ευλογία να δουλεύουν με παιδιά, η παιδική γαλήνη αποτελεί γιατριά. Γιατί μέσα σε μια μέρα που η διάθεσή σου ασθενεί, σε μια μέρα που τα πρωινά παλεύεις με τις αντοχές σου και την άρνησή σου, μια συνάντηση με τα παιδιά, κατά έναν περίεργο τρόπο σε αναγεννά. Αυτή η συνεχής ζωντάνια τους είναι τόσο ισχυρή που στη μεταδίδουν κι ας μη θες. Κι ας έχει βυθιστεί στη θλίψη σου και στη μιζέρια σου, ένα παιδικό αστείο σε κάνει να χαμογελάς. Κι είναι ίσως από τα λιγοστά χαμόγελα που μπορούν να είναι αληθινά ακόμα και στις μαύρες σου, που δεν προσποιείσαι ότι είσαι καλά.
Ένα σωρό απορίες που σου φαίνονται αστείες και μια ακατάπαυστη ανησυχία για τα πάντα είναι ενίοτε χαραγμένα στα πρόσωπά τους. Κι εκεί που νομίζεις πως με τα παιδιά τα ‘χεις δει όλα, έρχεται πάντα εκείνη η στιγμή που καταφέρνουν να σ’ εκπλήξουν χωρίς αύριο. Δείξε τους μια εικόνα και ζήτα να στην ερμηνεύσουν. Η ζήλια που νιώθεις από τη φαντασία που κινητοποιούν για να απαντήσουν, δεν περιγράφεται.
Και τα θαυμάζεις. Μα κυρίως σου λείπεις εσύ. Σου λείπει αυτό που κάποτε ήσουν, που κάποτε όλοι ήμασταν κι έχει φύγει ανεπιστρεπτί. Και δεν είναι η ηλικιακή φθορά που σε τρώει, αλλά τα όσα έγινες χωρίς να ερωτηθείς. Είναι όλα εκείνα που η παιδική φωνή μέσα σου δε θα ενέκρινε κι όμως για κάποιο λόγο τα “κανες. Κι έσπασες τα μούτρα σου.
Και τότε ζητάς κι εύχεσαι πιο πολύ από ποτέ να μπορούσες να πετάξεις όπως πίστευες σαν παιδί και να κατακτήσεις τα πάντα. Γιατί όταν ήσουν παιδί ονειρευόσουν. Ε λοιπόν, αυτούς τους παιδικούς σου οραματισμούς βλέπεις στα μάτια των παιδιών. Δες τα για λίγο στα μάτια κι ίσως δακρύσεις για όσα δεν είσαι πια. Με λίγα λόγια, όλα όσα υπολειπόμαστε οι μεγάλοι, όλη την αλλοτρίωσή μας, την αναπληρώνουν με απεριόριστη αλήθεια τα παιδιά.
Στον αστερισμό του www… (Κατερίνα Μπαλαφούτη, Καθηγήτρια Φιλόλογος)
Γεννήθηκα στον αστερισμό του www… Ναι, για μένα μιλάω, για μένα που κλείνω τώρα τα δέκα μου χρόνια. Για μένα που πηγαίνω στην τετάρτη τάξη του Δημοτικού, για μένα που ξέρω το ξυλίκι και την αμπάριζα μόνο από τις ιστορίες του μπαμπά, όπως σήμερα που είναι εδώ οι φίλοι του και θυμούνται τα παιδικά τους χρόνια στις γειτονιές που μεγάλωσαν.
Μιλάνε για παιχνίδια πρωτόγονα, με ματωμένα γόνατα και μπουνιές. Για λάσπες στα παπούτσια και σχισμένες μπλούζες … Τρομάζω όταν τους ακούω. Σκέφτομαι ότι ο μπαμπάς πρέπει να ήταν πρωτόγονος και απορώ πώς έφτασε να γίνει δικηγόρος. Απορώ επίσης που η σχέση του με την οθόνη είναι περιστασιακή. Όταν έρχονται οι φίλοι του, τα κινητά τα αφήνουν στην άκρη, στο τραπεζάκι του σαλονιού. Αν είναι ανάγκη, θα χτυπήσει, λένε… Περίεργο αυτό το κινητό ανάγκης!!! Για μένα η ανάγκη είναι το ίδιο το κινητό, τόση ανάγκη που πολλές φορές σκέφτομαι να μαζέψω τα κινητά τους από τα τραπεζάκια και να τα φυλάξω μέχρι να φύγουνε. Αν γίνει κάτι, πώς θα ζήσουνε αυτοί οι άνθρωποι χωρίς το κινητό τους; Πρέπει να τους προσέχω…
Αφήνω τους μεσήλικες των σπηλαίων και μπαίνω στο δωμάτιό μου. Είμαι πανευτυχής που ξαπλώνω στο κρεβάτι μου και παίρνω στα χέρια μου το απόλυτο εξάρτημα ζωής! Το tablet μου!! Δίπλα πάντα το iphone για χρήση εκτός σπιτιού. Είμαι πανευτυχής γιατί δεν θα ματώσω τα γόνατά μου στις πέτρες, δεν θα συρθώ στα χώματα για να παίξω κλέφτες κι αστυνόμους!!! Τι τυχερός που είμαι, αλήθεια! Τι υπέροχο να γεννιέσαι στον αστερισμό του web! Στον θαυμαστό κόσμο της τεχνολογίας !! Εδώ είσαι καθαρός, άνετος, ξάπλα στο κρεβάτι σου και όλος ο κόσμος δικός σου. Εδώ παίζεις κρυφτό με τους φίλους σου και δεν ματώνεις ποτέ, απλά σκοτώνεις ανθρωπάκια ή κακά τερατάκια. Καλά κάνεις και τα σκοτώνεις, γιατί πώς θα γίνεις winner και στη ζωή αργότερα; Πρέπει να πετυχαίνεις πάντα τους στόχους σου, να επιβιώνεις σε οποιεσδήποτε συνθήκες, γι’ αυτό λέγονται και παιχνίδια στρατηγικής.
Νιώθω ευτυχισμένος γιατί όταν η μαμά μπλοκάρει στον υπολογιστή, φωνάζει εμένα, όταν ο μπαμπάς μπερδεύει τις εφαρμογές στο τηλέφωνο, τον ξεμπερδεύω εγώ. Νιώθω πολύξερος γιατί ξέρω περισσότερα από τους γονείς μου, γιατί όλοι μου οι φίλοι ξέρουν περισσότερα από τους γονείς τους, γιατί είμαστε η γενιά που θα ξέρει περισσότερα από κάθε προηγούμενη!
Α! Οι φίλοι του μπαμπά φεύγουν. Να πω ένα “γεια” και έρχομαι (δεν θέλω να πω “γεια”, γιατί θα κλείσει η εφαρμογή, αλλά η μαμά με φωνάζει. Θα κάνω τον ευγενικό μην της έρθει καμιά κακιά ιδέα και μου κλείσει το internet!! Θα πεθάνω…)
Οι φίλοι έφυγαν. Ο μπαμπάς κλείστηκε στο γραφείο του και βλέπω τη μισάνοιχτη πόρτα του. Η μαμά διαβάζει στο σαλόνι. Συχνά η μαμά έχει ένα βιβλίο στο χέρι. Απορώ γιατί… Αφού έχει κινητό, τι το θέλει το βιβλίο;
Σάββατο 9 Σεπτεμβρίου 2017
Μη φοβάσαι...
Αντιγράφω από το εξαιρετικό blog aspaonline.gr
"Χθες, είχα πάει για περπάτημα στο βουνό και είχα απομακρυνθεί αρκετά. Είχε αρχίσει να σκοτεινιάζει και ξαφνικά είδα να έρχεται από την αντίθετη κατεύθυνση μια κοπέλα με το σκύλο της. Ο σκύλος ήταν τεράστιος, δεν ήταν δεμένος και μόλις με είδε άρχισε να τρέχει προς το μέρος μου. Δε φαινόταν φιλικός! Αρχικά δε φοβήθηκα, αλλά όσο πλησίαζε, τόσο άρχισε να αναπτύσσει ταχύτητα.
Σάστισα. Δεν ήξερα τι να κάνω. Να του μιλήσω με φιλική φωνή; Να του πω "κάτω"; Να κάνω πώς πάω να τον χαϊδέψω; Αυθόρμητα κοίταξα την κοπέλα στα μάτια και εκείνη μου έκανε ένα καθησυχαστικό νεύμα: "Μη φοβάσαι".
Αμέσως ηρέμησα. Με το βλέμμα της με καθησύχασε ότι ο σκύλος δεν υπήρχε περίπτωση μα με πειράξει. Και τότε σκέφτηκα ότι καμιά φορά το μόνο που θέλεις είναι κάποιος - ακόμα και ένας άγνωστος - να σου πει "μη φοβάσαι"."
--------
Μια καινούρια σχολική χρονιά ξεκινά, αγαπητοί φίλοι. Στα μάτια των γονέων των πιο μικρών μαθητών μας σίγουρα θα διακρίνουμε έναν αδιόρατο φόβο, άγχος ή ανασφάλεια μπροστά στην καινούρια πραγματικότητα την οποία καλείται να βιώσει το παιδί τους.
Τις πρώτες ημέρες που δεν γνωρίζουμε τους γονείς των μαθητών μας μήπως είναι καλύτερο από το να δώσουμε συμβουλές και κατευθύνσεις με παιδαγωγικό ή άλλο περιεχόμενο, να κάνουμε αυτό ακριβώς που αναφέρει η Άσπα;
Ένα βλέμμα που να αποπνέει σιγουριά, ένα χαμόγελο αισιοδοξίας, μία διαβεβαίωση ότι όλα θα πάνε καλά, ένα "μη φοβάστε, θα προσπαθήσουμε όλοι για το καλύτερο", μήπως είναι το καλύτερο μήνυμα που θα διώξει το φόβο από τις ταραγμένες καρδιές γονέων και μαθητών;
Ας το δοκιμάσουμε...
Αναρτήθηκε από ΓΙΑΝ. ΠΑΝ.
Καλή σχολική χρονιά!
Καλή χρονιά αγαπητοί συνάδελφοι,
αγαπητοί φίλοι του blog μας.
Και πάλι μαζί σας, όσο μπορούμε, για να μοιραστούμε και αυτή τη σχολική χρονιά αγωνίες, πόθους και προβληματισμούς γύρω από την εκπαίδευση και όλα όσα συμβαίνουν γύρω μας...
Ας οπλιστούμε με θάρρος, δύναμη και αισιοδοξία γιατί πολλοί είναι αυτοί που περιμένουν πολλά από εμάς!
Να είστε όλοι καλά!
ΚΑΛΗ & ΑΝΕΦΕΛΗ ΣΧΟΛΙΚΗ ΧΡΟΝΙΑ!
Δ. Μυλωνάκη
Γ. Παναγιωτόπουλος
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)