Αντιγράφω από το εξαιρετικό blog aspaonline.gr
"Χθες, είχα πάει για περπάτημα στο βουνό και είχα απομακρυνθεί αρκετά. Είχε αρχίσει να σκοτεινιάζει και ξαφνικά είδα να έρχεται από την αντίθετη κατεύθυνση μια κοπέλα με το σκύλο της. Ο σκύλος ήταν τεράστιος, δεν ήταν δεμένος και μόλις με είδε άρχισε να τρέχει προς το μέρος μου. Δε φαινόταν φιλικός! Αρχικά δε φοβήθηκα, αλλά όσο πλησίαζε, τόσο άρχισε να αναπτύσσει ταχύτητα.
Σάστισα. Δεν ήξερα τι να κάνω. Να του μιλήσω με φιλική φωνή; Να του πω "κάτω"; Να κάνω πώς πάω να τον χαϊδέψω; Αυθόρμητα κοίταξα την κοπέλα στα μάτια και εκείνη μου έκανε ένα καθησυχαστικό νεύμα: "Μη φοβάσαι".
Αμέσως ηρέμησα. Με το βλέμμα της με καθησύχασε ότι ο σκύλος δεν υπήρχε περίπτωση μα με πειράξει. Και τότε σκέφτηκα ότι καμιά φορά το μόνο που θέλεις είναι κάποιος - ακόμα και ένας άγνωστος - να σου πει "μη φοβάσαι"."
--------
Μια καινούρια σχολική χρονιά ξεκινά, αγαπητοί φίλοι. Στα μάτια των γονέων των πιο μικρών μαθητών μας σίγουρα θα διακρίνουμε έναν αδιόρατο φόβο, άγχος ή ανασφάλεια μπροστά στην καινούρια πραγματικότητα την οποία καλείται να βιώσει το παιδί τους.
Τις πρώτες ημέρες που δεν γνωρίζουμε τους γονείς των μαθητών μας μήπως είναι καλύτερο από το να δώσουμε συμβουλές και κατευθύνσεις με παιδαγωγικό ή άλλο περιεχόμενο, να κάνουμε αυτό ακριβώς που αναφέρει η Άσπα;
Ένα βλέμμα που να αποπνέει σιγουριά, ένα χαμόγελο αισιοδοξίας, μία διαβεβαίωση ότι όλα θα πάνε καλά, ένα "μη φοβάστε, θα προσπαθήσουμε όλοι για το καλύτερο", μήπως είναι το καλύτερο μήνυμα που θα διώξει το φόβο από τις ταραγμένες καρδιές γονέων και μαθητών;
Ας το δοκιμάσουμε...
Αναρτήθηκε από ΓΙΑΝ. ΠΑΝ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου