Ιδρύθηκε στη δεκαετία του '20 τον προηγούμενο αιώνα, άρα μέσα στο πνεύμα
του φιλελληνισμού. Σε πολλές πόλεις της Γερμανίας, της Ελβετίας και της
Αυστρίας ιδρύθηκαν τότε ανάλογοι σύλλογοι ή εταιρείες. Σήμερα ο
Σύλλογος HELLAS, με έδρα το Πανεπιστήμιο της Ζυρίχης, ασχολείται με την
αρχαία, τη βυζαντινή και τη σύγχρονη Ελλάδα με σειρά από διαλέξεις
αρχαιολογικές, φιλολογικές, κοινωνιολογικές, ιστορικές κτλ.
Δεν πρόκειται για έναν ελληνικό σύλλογο, αλλά για Ελβετούς (γερμανόφωνους) που αγαπούν την Ελλάδα. Πρόεδρος είναι ο Christian Outsinger. Υπεύθυνη για τις διαλέξεις που αναφέρονται στην Ελλάδα είναι η Maria Zafon, καθηγήτρια Νεοελληνικής Φιλολογίας, Γερμανίδα την καταγωγή, αλλά Ελληνίδα στην ψυχή.
- Σπουδάσατε στη Θεσσαλονίκη;
«Σπούδασα Ελληνική Φιλολογία με ειδίκευση όχι στον κλασικό, αλλά στο νεοελληνικό τομέα. Αρχικά ήθελα να μάθω τη γλώσσα και μόνο, μετά όμως από ένα χρόνο, μου άρεσε τόσο πολύ η νεοελληνική γλώσσα που μου δημιουργήθηκε η επιθυμία να τη σπουδάσω σε πανεπιστημιακό επίπεδο. Δεν το μετάνιωσα! Με βοήθησαν οι Ελληνες πάρα πολύ, ειδικά στην αρχή, οι καθηγητές μου και οι συμφοιτητές μου, όταν πάλευα ακόμα με τη γλώσσα. Εκανα και το μεταπτυχιακό μου στη Βυζαντινή και Νεοελληνική Φιλολογία και πρόσφατα ξεκίνησα με τη διδακτορική μου διατριβή πάνω σε εγχειρίδια νεοελληνικών στο Πανεπιστήμιο του Μονάχου, στην κ. Μαριλίζα Μητσού».
- Ελληνικά γράμματα...
«Ελληνικός πολιτισμός, για μένα μία περιπέτεια με όλο καινούργιες εκπλήξεις».
-Ελληνικό σχολείο στο Winthertur στη Βόρεια Ελβετία;
«Μάλιστα. Γιατί όχι; Λέγεται "Σχολείο Νεοελληνικής Γλώσσας" για την ακρίβεια, ακριβώς όπως το σχολείο, όπου έμαθα κι εγώ τα νέα ελληνικά, δίπλα στη Φιλοσοφική Σχολή στο ΑΠΘ. Προσφέρω μαθήματα κάθε επιπέδου, όπως και κάθε χρόνο εντατικά μαθήματα στη Θεσσαλονίκη. Επίσης διοργανώνω βραδιές "τάβλι" και άλλες δραστηριότητες που έχουν σχέση με την Ελλάδα. Πέρσι, για παράδειγμα, διοργάνωσα μία ελληνική βραδιά με μουσική και χορό για να μαζέψουμε λεφτά για το παιδικό χωριό SOS στο Πλαγιάρι της Θεσσαλονίκης».
- Ενδιαφέρονται οι Ελβετοί;
«Αρχαία ελληνικά όχι τόσο πολύ, νέα ελληνικά ναι. Αυτή τη στιγμή το φροντιστήριό μου δεν έχει ούτε μία ελεύθερη θέση για καινούργιους μαθητές. Εχω λίστα αναμονής για κάθε μάθημα που προσφέρω. Οι Ελβετοί, που είναι επιμελέστατοι μαθητές, μαθαίνουν ελληνικά για διάφορους λόγους. Κάνουν πεζοπορίες στην Ελλάδα, πηγαίνουν για μαθήματα χορού, κάνουν έρευνες ιστορικές, σπάνια είναι οι "απλοί" τουρίστες που ξέρουμε. Ταξιδεύουν συνήθως σε μέρη που δεν έχουν πολύ τουρισμό και που δεν τα ξέρει ο πολύς κόσμος. Οι προχωρημένοι διαβάζουν ελληνική λογοτεχνία και χαίρομαι που βλέπουν μία άλλη όψη της Ελλάδας από αυτή που βαρεθήκαμε να τη διαβάζουμε και να την ακούμε».
- Η κρίση στην Ελλάδα;
«Οι Ελβετοί είναι πολύ διακριτικοί άνθρωποι. Ποτέ δεν κρίνουν και κυρίως δεν κατακρίνουν ανθρώπους και καταστάσεις. Μπορεί να πρόσεξαν ότι στην Ελλάδα δεν υπάρχει η τάξη της Ελβετίας κτλ., αλλά ενθουσιάζονται με την όρεξη για ζωή, για γλέντι, για χαβαλέ, κάτι που τους είναι εντελώς άγνωστο. Στο σχολείο μου δεν έχω λιγότερους μαθητές από παλιά, μπορώ να πω το αντίθετο ισχύει. Οικονομολόγος δεν είμαι, έτσι δεν θα εκφέρω γνώμη πάνω σ' αυτό το ευαίσθητο θέμα, αλλά υπάρχουν εξελίξεις στην Ελλάδα που είναι δημιούργημα της κρίσης και που μου αρέσουν πάρα πολύ, π.χ. το να βοηθούνται οι άνθρωποι μεταξύ τους περισσότερο, το να προσφέρουν κάτι χωρίς λεφτά, το να χαρίζουν λεφτά ή αντικείμενα σε αυτούς που τα χρειάζονται. Μακάρι η νέα σας ευαισθησία που δημιουργήθηκε να μείνει και αφού περάσει η κρίση».
Πηγή: http://www.enet.gr
Αναρτήθηκε από: ΔΗΜΗΤΡΑ ΜΥΛΩΝΑΚΗ
Δεν πρόκειται για έναν ελληνικό σύλλογο, αλλά για Ελβετούς (γερμανόφωνους) που αγαπούν την Ελλάδα. Πρόεδρος είναι ο Christian Outsinger. Υπεύθυνη για τις διαλέξεις που αναφέρονται στην Ελλάδα είναι η Maria Zafon, καθηγήτρια Νεοελληνικής Φιλολογίας, Γερμανίδα την καταγωγή, αλλά Ελληνίδα στην ψυχή.
- Σπουδάσατε στη Θεσσαλονίκη;
«Σπούδασα Ελληνική Φιλολογία με ειδίκευση όχι στον κλασικό, αλλά στο νεοελληνικό τομέα. Αρχικά ήθελα να μάθω τη γλώσσα και μόνο, μετά όμως από ένα χρόνο, μου άρεσε τόσο πολύ η νεοελληνική γλώσσα που μου δημιουργήθηκε η επιθυμία να τη σπουδάσω σε πανεπιστημιακό επίπεδο. Δεν το μετάνιωσα! Με βοήθησαν οι Ελληνες πάρα πολύ, ειδικά στην αρχή, οι καθηγητές μου και οι συμφοιτητές μου, όταν πάλευα ακόμα με τη γλώσσα. Εκανα και το μεταπτυχιακό μου στη Βυζαντινή και Νεοελληνική Φιλολογία και πρόσφατα ξεκίνησα με τη διδακτορική μου διατριβή πάνω σε εγχειρίδια νεοελληνικών στο Πανεπιστήμιο του Μονάχου, στην κ. Μαριλίζα Μητσού».
- Ελληνικά γράμματα...
«Ελληνικός πολιτισμός, για μένα μία περιπέτεια με όλο καινούργιες εκπλήξεις».
-Ελληνικό σχολείο στο Winthertur στη Βόρεια Ελβετία;
«Μάλιστα. Γιατί όχι; Λέγεται "Σχολείο Νεοελληνικής Γλώσσας" για την ακρίβεια, ακριβώς όπως το σχολείο, όπου έμαθα κι εγώ τα νέα ελληνικά, δίπλα στη Φιλοσοφική Σχολή στο ΑΠΘ. Προσφέρω μαθήματα κάθε επιπέδου, όπως και κάθε χρόνο εντατικά μαθήματα στη Θεσσαλονίκη. Επίσης διοργανώνω βραδιές "τάβλι" και άλλες δραστηριότητες που έχουν σχέση με την Ελλάδα. Πέρσι, για παράδειγμα, διοργάνωσα μία ελληνική βραδιά με μουσική και χορό για να μαζέψουμε λεφτά για το παιδικό χωριό SOS στο Πλαγιάρι της Θεσσαλονίκης».
- Ενδιαφέρονται οι Ελβετοί;
«Αρχαία ελληνικά όχι τόσο πολύ, νέα ελληνικά ναι. Αυτή τη στιγμή το φροντιστήριό μου δεν έχει ούτε μία ελεύθερη θέση για καινούργιους μαθητές. Εχω λίστα αναμονής για κάθε μάθημα που προσφέρω. Οι Ελβετοί, που είναι επιμελέστατοι μαθητές, μαθαίνουν ελληνικά για διάφορους λόγους. Κάνουν πεζοπορίες στην Ελλάδα, πηγαίνουν για μαθήματα χορού, κάνουν έρευνες ιστορικές, σπάνια είναι οι "απλοί" τουρίστες που ξέρουμε. Ταξιδεύουν συνήθως σε μέρη που δεν έχουν πολύ τουρισμό και που δεν τα ξέρει ο πολύς κόσμος. Οι προχωρημένοι διαβάζουν ελληνική λογοτεχνία και χαίρομαι που βλέπουν μία άλλη όψη της Ελλάδας από αυτή που βαρεθήκαμε να τη διαβάζουμε και να την ακούμε».
- Η κρίση στην Ελλάδα;
«Οι Ελβετοί είναι πολύ διακριτικοί άνθρωποι. Ποτέ δεν κρίνουν και κυρίως δεν κατακρίνουν ανθρώπους και καταστάσεις. Μπορεί να πρόσεξαν ότι στην Ελλάδα δεν υπάρχει η τάξη της Ελβετίας κτλ., αλλά ενθουσιάζονται με την όρεξη για ζωή, για γλέντι, για χαβαλέ, κάτι που τους είναι εντελώς άγνωστο. Στο σχολείο μου δεν έχω λιγότερους μαθητές από παλιά, μπορώ να πω το αντίθετο ισχύει. Οικονομολόγος δεν είμαι, έτσι δεν θα εκφέρω γνώμη πάνω σ' αυτό το ευαίσθητο θέμα, αλλά υπάρχουν εξελίξεις στην Ελλάδα που είναι δημιούργημα της κρίσης και που μου αρέσουν πάρα πολύ, π.χ. το να βοηθούνται οι άνθρωποι μεταξύ τους περισσότερο, το να προσφέρουν κάτι χωρίς λεφτά, το να χαρίζουν λεφτά ή αντικείμενα σε αυτούς που τα χρειάζονται. Μακάρι η νέα σας ευαισθησία που δημιουργήθηκε να μείνει και αφού περάσει η κρίση».
Πηγή: http://www.enet.gr
Αναρτήθηκε από: ΔΗΜΗΤΡΑ ΜΥΛΩΝΑΚΗ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου