Στην άκρη του κάμπου του Mεραμπέλου, στη “σκιά” της αρχαίας Δρήρου, 11 χλμ. ΒΔ του Αγίου Νικολάου βρίσκεται ένα από τα αρχαιότερα κεφαλοχώρια της περιοχής, ΟΙ ΛΙΜΝΕΣ. Το χωριό, ιδιαίτερα παραγωγικό και πλούσιο, περιβάλλεται από πολλούς οικισμούς που κάποτε έσφυζαν από ζωή. Οι νοσταλγικές εικόνες του παρελθόντος που προσφέρει σήμερα δικαιολογούν το χαρακτηρισμό του ως παραδοσιακή κοινότητα.
Οι δύο Βυζαντινές εκκλησίες (Άγιος Ιωάννης ο Θεολόγος και Άγιος Γεώργιος) είναι διακοσμημένες με εντυπωσιακές τοιχογραφίες. Σε ένα όμορφο αναπαλαιωμένο νεοκλασικό κτίριο (παλαιό σχολείο), πρόκειται να λειτουργήσει μελλοντικά και το ΚΕΝΤΡΟ ΜΕΣΟΓΕΙΑΚΗΣ ΓΑΣΤΡΟΝΟΜΙΑΣ ΚΑΙ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ.
Το χωριό αναφέρεται σε όλες τις καταγραφές της Βενετσιάνικης Περιόδου από το 1577 μέχρι το 1630 (το 1583 σαν LIMNES με 587 κατοίκους και το 1871 σαν LIMYEZ). Στην ακριβή απογραφή του 1881 αναφέρεται σαν ΛΙΜΝΑΙΣ με 796 κατοίκους και άνηκε στον ΔΗΜΟ ΧΟΥΜΕΡΙΑΚΟΥ. Το 1929 είναι έδρα αγροτικού δήμου με 915 κατοίκους. Σύμφωνα με εκκλησιαστικό βιβλίο που βρέθηκε στη Φούρνη, τα περισσότερα σπίτια του χωριού γκρεμίστηκαν κατά το μεγάλο σεισμό του 1856.
Η αρχαιότερη αναφορά στο χωριό είναι σε έγγραφο του 1248 και σε τοιχογραφίες του 14ου και 15ου αιώνα στον Άγιο Ιωάννη τον Ευαγγελιστή. Όσον αφορά το όνομα, σύμφωνα με την κάποια παράδοση ο πρώτος - προφανώς Δωρικός - οικισμός βρίσκονται στη θέση Λιμνί στην κορυφή του λόγου Μάχα που βρίσκεται πάνω από το χωριό. Πολύ πιθανόν όμως το όνομα να προέρχεται από τις μικρές λίμνες που δημιουργούνται τον χειμώνα στην επίπεδη περιοχή γύρω από το χωριό. Τα τελευταία χρόνια οι Λιμνες έχουν γνωρίσει μεγάλη ανάπτυξη. Σε αυτό βοήθησαν, η ανάδειξη κάποιων παλιών παραδοσιακών καταστημάτων, η αναστύλωση πολλών σπιτιών και, φυσικά η δημιουργία πολλών ταβερνών.
Διοικητικά το χωριό ανήκει στον Δήμο Αγίου Νικολάου και έχει 386 μόνιμους κάτοικους κατά την απογραφή πληθυσμού το 2001.
Αναρτήθηκε από: ΔΗΜΗΤΡΑ ΜΥΛΩΝΑΚΗ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου