Ξέρετε γιατί τα πανέμορφα φλαμίνγκο στο Αττικό Πάρκο δεν φεύγουν;

Δεν είναι επειδή ‘’δεν θα βρουν καλύτερα’’, αλλά επειδή δεν μπορούν να πετάξουν. Και δεν μπορούν να πετάξουν  γιατί είναι ακρωτηριασμένα. Οι ζωολογικοί κήποι ακρωτηριάζουν τα πουλιά έτσι ώστε αυτά να μην μπορούν να πετάξουν, αφαιρώντας χειρουργικά το τελευταίο τμήμα της φτερούγας που αντιστοιχεί σχεδόν σε ολόκληρη την ανθρώπινη παλάμη και φιλοξενεί εντελώς απαραίτητα για την πτήση φτερά, καθιστώντας τα έτσι μονίμως ανάπηρα αφού μετά τον ακρωτηριασμό τα απαραίτητα αυτά φτερά δεν ξαναβγαίνουν ποτέ. Η πρακτική αυτή ονομάζεται pioning και είναι κάτι που ο κόσμος δεν γνωρίζει.

Ένα ακρωτηριασμένο πουλί δεν μπορεί να πετάξει και φυσικά δεν μπορεί να απελευθερωθεί ποτέ. Οι ζωολογικοί κήποι προτιμούν να ακρωτηριάζουν τα πουλιά αντί να περιφράσουν μεγάλους χώρους, λόγω χαμηλότερου κόστους αλλά και για λόγους αισθητικής. Η απουσία περίφραξης δίνει στους επισκέπτες την αίσθηση μίας υποτιθέμενης ελευθερίας των πουλιών και επίσης τη δυνατότητα στους επισκέπτες να έχουν μία πιο άμεση επαφή με τα πουλιά.

Τα φλαμίνγκο είναι αποδημητικά πουλιά που διανύουν μεγάλες αποστάσεις και πετούν έως και 600 χιλιόμετρα μέσα σε μία μέρα. Αναπτύσσουν ταχύτητες  έως 60 χιλιόμετρα την ώρα και μπορούν να φτάσουν σε μεγάλα ύψη.

Για να απογειωθεί ένα φλαμίνγκο τρέχει αρκετά βήματα χτυπώντας τα φτερά του για να πάρει φόρα, που σημαίνει ότι χρειάζονται  χώρο με αρκετές δεκάδες μέτρα μήκος. O εγκλεισμός τους σε  χώρους χωρίς το απαραίτητο μήκος  τα εμποδίζει να πάρουν τη φόρα που χρειάζονται για πετάξουν και αυτό είναι μία ακόμη πρακτική που εφαρμόζουν οι ζωολογικοί κήποι για να τα κρατούν αιχμάλωτα.

Στην Ελλάδα μπορεί να απολαύσει κάποιος τα υπέροχα αυτά πτηνά ελεύθερα σε αρκετές περιοχές και να θαυμάσει το πανέμορφο πέταγμά τους. Είναι απαράδεκτο να τα ακρωτηριάζουμε και να τα φυλακίζουμε στους ζωολογικούς κήπους. 

Aναρτήθηκε από: ΔΗΜΗΤΡΑ ΜΥΛΩΝΑΚΗ