Παρά τη σημασία της επικοινωνίας, ο ένας στους τέσσερις μικρούς Βρετανούς δεν τρώει στο τραπέζι με την οικογένειά του.
Η μελέτη έγινε με τη συμπλήρωση ερωτηματολογίων από παιδιά οκτώ έως δεκαέξι ετών, που φοιτούν σε 188 βρετανικά σχολεία. Σύμφωνα, μάλιστα, με τη μελέτη, το να κάθεται κανείς στο τραπέζι και να τρώει σωπαίνοντας είναι πιθανώς χειρότερο από το να μην κάθεται καθόλου για να φάει με την οικογένειά του. Η ίδια μελέτη δείχνει ότι το 62% των μικρών Βρετανών που συζητά καθημερινά με τους δικούς του κατά τη διάρκεια του γεύματος ή του δείπνου έχει πολύ μεγαλύτερη αυτοπεποίθηση συγκριτικά με αυτή του 47% των παιδιών που τρώνε σιωπηρά ή με τη σιγουριά που έχει το 52% που δεν κάθεται καθόλου στο οικογενειακό τραπέζι.
Επίσης, 75% των παιδιών που συζητούν στο οικογενειακό τραπέζι δηλώνουν ότι μπορούν με μεγαλύτερη ευκολία να λάβουν μέρος στις συζητήσεις μέσα στην τάξη. Την ίδια άνεση νιώθει μόλις το 57% των παιδιών που κάθονται και τρώνε με τους δικούς τους χωρίς να συζητούν και το 64% των παιδιών που δεν κάθονται καθόλου στο οικογενειακό τραπέζι. Παρότι το 87% των μικρών μαθητών κάθεται στο τραπέζι με τους γονείς του, το 7% των παιδιών παραδέχεται ότι καθ’ όλη τη διάρκεια του γεύματος δεν ανταλλάσσει κουβέντα με τους ομοτράπεζούς του. Τα παιδιά που τρώνε στα σχολεία κάποιο από τα γεύματα δεν μιλούν με την οικογένειά τους όταν βρεθούν μαζί στο τραπέζι.
Οπως αναφέρει ο Τζόναθαν Ντάγκλας, επικεφαλής του Εθνικού Ιδρύματος κατά του Αναλφαβητισμού, η μελέτη υποδεικνύει τον κομβικό ρόλο που διαδραματίζει η συζήτηση στο σπίτι στη μελλοντική επιτυχία των παιδιών και των νέων ανθρώπων. Η συζήτηση και η επικοινωνία στο σπίτι, κάτι που είναι πολύ εύκολο, ιδιαίτερα τις ώρες των γευμάτων, βοηθά τα παιδιά να έχουν επιτυχημένη και ευτυχισμένη ζωή. Οπως αναφέρει η ηθοποιός Νάταλι Κάσιντι, «το φαγητό είναι το καύσιμο για το σώμα και η συζήτηση για τον εγκέφαλο».
Πηγή: ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ
Αναρτήθηκε από: ΔΗΜΗΤΡΑ ΜΥΛΩΝΑΚΗ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου