Το γλαρόνι πετά 80.000 χμ

Οι ορνιθολόγοι γνώριζαν ότι τα αρκτικά γλαρόνια πετούν κάθε χρόνο αποστάσεις-ρεκόρ ανάμεσα στην Αρκτική και την Ανταρκτική, δεν γνώριζαν όμως ότι τα μικρά αυτά πτηνά διανύουν στην πραγματικότητα 80.000 χλμ σε κάθε μετανάστευση μετ΄επιστροφής.

Δεδομένου ότι τα αρκτικά γλαρόνια ζουν έως και 34 χρόνια, η συνολική απόσταση που διανύουν στη ζωή τους μπορεί να φτάνει τα 2,4 εκατομμύρια χιλιόμετρα, όσο τρία ταξίδια στο φεγγάρι αλέ ρετούρ.

Η μαραθώνια μεταναστευτική πορεία τους χαρτογραφήθηκε για πρώτη φορά χάρη σε συσκευές παρακολούθησης που τοποθετήθηκαν στα πόδια τους πριν ξεκινήσουν το φθινοπωρινό ταξίδι από την Ισλανδία και τη Γροιλανδία.
 

«Είναι ένα απίστευτο κατόρθωμα για ένα πουλί που μόλις υπερβαίνει σε βάρος τα 100 γραμμάρια» σχολιάζει στο Reuters ο Κάρστεν Έγκενβαγκ του Ινστιτούτου Φυσικών Πόρων της Γροιλανδίας, επικεφαλής της μελέτης.

Τα αποτελέσματα δημοσιεύονται στην αμερικανική επιθεώρηση Proceedings of the National Academy of Sciences.

Το αρκτικό γλαρόνι ή στέρνα (Sterna paradisaea) αναπαράγονται στο αρκτικό καλοκαίρι, από την Ισλανδία μέχρι την Αλάσκα, ψαρεύοντας κριλ (μικροσκοπικά καρκινοειδή) και μικρά ψάρια.

Πριν πέσει η πολύμηνη νύχτα το φθινόπωρο, πετούν νότια και φτάνουν τελικά μέχρι την άλλη άκρη της Γης. Η λεπτομέρεια που αποκάλυψε η νέα μελέτη είναι ότι τα γλαρόνια κάνουν στάση στον Ατλαντικό για περίπου ένα μήνα, και στη συνέχεια χωρίζονται σε ομάδες, από τις οποίες κάποιες πετούν πάνω από την Αφρική και κάποιες πάνω από τη Νότιο Αμερική.

Όταν πάρουν το δρόμο της επιστροφής, ανάμεσα στον Απρίλιο και το Μάιο, ακολουθούν μια διαδρομή σε σχήμα «S» πάνω από τον Ατλαντικό, πιθανώς για να αξιοποιήσουν την ενέργεια των ανέμων.

Για τη διαδρομή Ανταρκτική-Γροιλανδία, οι στέρνες χρειάζονται περίπου 40 ημέρες, διανύοντας κατά μέσο όρο 520 χλμ ανά ημέρα.

Η χαρτογράφηση του απίστευτου ταξιδιού κατέστη εφικτή χάρη στις μικροσκοπικές συσκευές εντοπισμού που ανέπτυξε η βρετανική αποστολή στην Ανταρκτική (British Antarctic Survey): έχουν βάρος μόλις 1,4 γραμμάρια, περίπου όσο ένας συνδετήρας, τοποθετούνται στο πόδι των πτηνών και καταγράφουν καθημερινά τη θέση τους.

Τα αποθηκευμένα δεδομένα ανακτήθηκαν όταν οι ερευνητές αιχμαλώτισαν τις στέρνες μετά την επιστροφή τους στα πάτρια έδάφη.

in.gr