Ας σκεφτούμε θετικά

Λοιπόν,  για να δούμε:

ο μισθός μου τελειώνει πριν να τελειώσει το δεκαπενθήμερο, η σκέψη και μόνο ότι όπου να ΄ναι θα έρθει ο λογαριασμός της ΔΕΗ μου προκαλεί ρίγη, ο λογαριασμός τηλεφώνου και ίντερνετ μου προκαλεί εφίδρωση, όπου να΄ναι αρχίζουν τα σχολεία άρα και τα φροντιστήρια ξένων γλωσσών Αγγλικά και Γαλλικά, δεν αισθάνομαι πολύ καλά, όσο και να μη χρησιμοποιώ το αυτοκίνητο ένα σεβαστό ποσό το δίνω γι' αυτό, κάνει πολλή ζέστη ή εγώ ζεσταίνομαι;

Κάνω πάντα μια ψυχολογική προετοιμασία στον εαυτό μου πριν ξεκινήσω να πάω στο σούπερ μάρκετ, όταν κατεβαίνω στην πόλη βάζω στο πορτοφόλι μου μόνο 10 € για να μη βρεθώ στον πειρασμό και κάνω σόπινγκ θέραπι και φυσικά ζητιανεύω καθημερινώς τις αποδείξεις που πρέπει να μου δίνουν οι καταστηματάρχες οι οποίοι έχουν και τη φάτσα "Πάρτη, βρε καψερή, να δούμε αν θα σωθείς!" όταν τους τις ζητάς. Ζαλίζομαι....

Η μικρή κάτι μου είπε προχτές για καινούρια τσάντα, αλλά εγώ έχω φτιάξει ήδη μία λίστα με επιχειρήματα για να την πείσω ότι όχι μόνο δε χρειάζεται καινούρια τσάντα εφέτος, αλλά ούτε και καινούρια αθλητικά,  που είμαι σίγουρη ότι θα μου ζητήσει μετά.

Και να ΄ταν μόνο αυτά; Έρχονται ήδη αυξήσεις στο ρεύμα και φυσικά έρχεται και το ενιαίο μισθολόγιο που θα μου κουτσουρέψει κι άλλο το μισθό. Βέβαια, όχι γιατί έχω τρομοκρατηθεί, αλλά γιατί είμαι προνοητικός και οργανωτικός άνθρωπος εγώ ήδη συγκάλεσα οικογενειακό συμβούλιο και απαίτησα από τα μέλη του να μου καταθέσουν μέχρι το τέλος της βδομάδας τις προτάσεις τους για την εξοικονόμηση χρημάτων και τη μείωση εξόδων.  

Έχω κι άλλα που με απασχολούν: διαφθορά, κατάρευση του συστήματος υγείας, διαστροφή, εγκληματικότητα, εκλογές, ανικανότητα, αδιαφορία, κοροϊδία, γκαντεμιά.....

Ουφ, τον τελευταίο καιρό οι ημικρανίες μου έχουν αυξηθεί αισθητά, το ίδιο και η τιμή των χαπιών που χρειάζομαι γι' αυτές. Σκοτείνιασε ή εγώ έπαθα σκοτοδίνη, βρε παιδιά;

Μα τι λέω, τι λέω, τι λέω, τι πικρές σκέψεις κάνω και κλαίω....

Μου φαίνεται ότι μάλλον βρίσκομαι στα πρόθυρα κατάθλιψης, όπως κάθε σημερινός μισθωτός Έλληνας που σέβεται τον εαυατό του. Γι' αυτό επιβάλεται να κρατήσω την ψυχραιμία μου και πάνω απ' όλα να αρχίσω να σκέφτομαι θετικά.

Ελάτε, λοιπόν, να σκεφτούμε όλοι μαζί θετικά, να γράψουμε για πράγματα που μας κάνουν να αισθανόμαστε καλά, να πούμε ιστορίες που κάνουν τα χειλάκια μας να γελάσουν, για να μπορούμε να αντέχουμε τη μαυρίλα που μας έχει καλύψει.

Δ.Μ.