Διαβάζω… έξυπνα !

Διαβάζω για εμένα:

Το πρώτο και βασικότερο πράγμα που πρέπει να κατανοήσει κάθε παιδί, από την πρώτη κιόλας μέρα που θα πάει στο σχολείο, είναι ότι διαβάζει για το μέλλον του και όχι για τους γονείς ή τους δασκάλους του.

 

Διαβάζω ανεξάρτητα:

Κάθε γονιός πρέπει να έχει ως απώτερο στόχο να μάθει το παιδί του να διαβάζει χωρίς τη δική του βοήθεια. Ο μαθητής πρέπει να είναι υπεύθυνος για το τι υπάρχει μέσα στην τσάντα του και να είναι σε θέση να ακολουθήσει μόνος του το πρόγραμμά του. Η ανάμιξη των ενηλίκων πρέπει να σταματάει στο να μάθουν στα παιδιά τους πώς πρέπει να διαβάζουν και να κάνουν επανάληψη, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι το παιδί δεν μπορεί να στραφεί σε αυτούς για βοήθεια. Ο γονιός είναι «προπονητής» και όχι «δάσκαλος».

 

Βρίσκω μόνος μου τα λάθη:

Κατά τη διάρκεια του ελέγχου των μαθημάτων, ο γονιός πρέπει να σημειώνει τα λάθη χωρίς όμως να προσφέρει την απάντηση. Σε περίπτωση που ο γονιός μετατραπεί σε διορθωτή το παιδί παίρνει λανθασμένα μηνύματα – αφενός ότι δεν μπορεί να διαβάσει μόνο του και αφετέρου ότι πάντα θα υπάρχει κάποιος που θα το κάνει γι αυτό όταν βαριέται.

 

Διαβάζω αμέσως μετά το σχολείο:

Μαθαίνουμε τα παιδιά ότι η ώρα της μελέτης ξεκινάει αμέσως μετά την επιστροφή από το σχολείο . Εξηγούμε ότι πρέπει πρώτα να εκπληρώσει τις υποχρεώσεις του και μετά μπορεί να παίξει ή να δει τηλεόραση. Έτσι, τα παιδιά είναι πολύ πιο πρόθυμα να εργαστούν αφού το παιχνίδι λειτουργεί ως έναυσμα. Καλό είναι επίσης το διάβασμα του Σαββατοκύριακου να γίνεται την Παρασκευή το μεσημέρι τόσο για να αποφεύγεται η ένταση μέσα στην οικογένεια όσο και για να μπορεί το παιδί να απολαύσει πραγματικά το χρόνο που έχει ελεύθερο.

 

Διαβάζω στο γραφείο μου:

Δεν είναι σωστό να επιτρέπουμε στα παιδιά να διαβάζουν όπου νομίζουν. Χώρος εργασίας είναι το γραφείο τους και όχι το τραπέζι της κουζίνας ή του σαλονιού. Έτσι, τα παιδιά μπορούν ν συγκεντρωθούν καλύτερα, χωρίς να αποσπάται η προσοχή τους.

 

Το σχολείο δεν είναι το παν!

Η συνδιαλλαγή των γονέων με τα παιδιά τους δεν πρέπει να σταματάει μόνο στις εργασίες του σχολείου. Όπως και όλοι οι άνθρωποι, οι νεαροί μαθητές αντιμετωπίζουν και αυτοί προβλήματα και είναι υποχρέωση της μητέρας ή του πατέρα να τους βοηθήσει να τα λύσουν. Όταν το παιδί αισθάνεται ότι το μόνο που ενδιαφέρει την οικογένειά του είναι οι μαθησιακές του επιδόσεις, τότε τείνει να απομονώνεται και να μην ασχολείται με τη μελέτη του.

 

Τι γίνεται αν δεν κάνω τα μαθήματά μου;

Κάθε μαθητής πρέπει να γνωρίζει ότι σε περίπτωση που δεν είναι συνεπής στις υποχρεώσεις του τότε θα αντιμετωπίσει και τις επιπτώσεις που αυτό συνεπάγεται. Οι επιπτώσεις πρέπει να είναι άμεσες και συσχετισμένες με το διάβασμα. Για παράδειγμα, σε περίπτωση που το παιδί δεν τελειώσει τις ασκήσεις του τότε δεν πάει για ποδόσφαιρο, στίβο, δεν θα δει τηλεόραση εκείνη τη μέρα. Δεν ετεροχρονίζουμε την τιμωρία.

 

Να κάνω ένα διάλειμμα;

Ακριβώς όπως όλοι οι άνθρωποι δικαιούνται να κάνουν ένα διάλειμμα από την εργασία τους και να πιουν λίγο καφέ ή να πάνε μια βόλτα για να ξεθολώσει λίγο το κεφάλι τους, έτσι πρέπει να επιτρέπεται και στα παιδιά να ξεκουράζονται. Η ώρα που θα σταματάνε πρέπει να είναι προκαθορισμένη από τους γονείς, έτσι ώστε να ξέρουν το πρόγραμμά τους.

Πηγή: Περί εκπαίδευσης

Αναρτήθηκε από: ΔΗΜΗΤΡΑ ΜΥΛΩΝΑΚΗ