Ύστερα κάνεις όλα τα εύκολα.
Κόβεις μισθούς.
Κόβεις συντάξεις.
Χρησιμοποιείς καινούριες λέξεις όπως εφεδρεία, διαθεσιμότητα, κινητικότητα.
ΚΑΙ απολύεις.
Κλείνεις σχολεία.
Κλείνεις δουλειές.
Κάνεις κατασχέσεις.
Ρίχνεις στην αγορά φτηνά γενόσημα φάρμακα.
Και επειδή νυστάζω και δεν μπορώ να γράψω άλλα, άλλωστε είμαι σίγουρη ότι τα ξέρετε και μόνοι σας, θα σταματήσω εδώ.
Κάπως έτσι λοιπόν δημιουργείται ένα πρωτογενές πλεόνασμα. Και καμαρώνουν γι' αυτό οι πολιτικοί μας στην τηλεόραση. Για ένα πρωτογενές πλεόνασμα που φτιάχνεται πάνω στα συντρίμμια των ζωών μας. Και μόλις προχτές μια ψυχούλα έφυγε, γιατί δεν είχε ρεύμα στο σπίτι. Όπως και τα τέσσερα παιδιά πέρυσι. Όπως και χιλιάδες άλλες οικογένειες που δεν έχουν ρεύμα και θέρμανση. Και ο χειμώνας ήρθε πάλι βαρύς. Και οι πολιτικοί μας συνεχίζουν να βγαίνουν στην τηλεόραση και συνεχίζουν να μιλούν. Τι άλλο μπορούν να πουν πια; Σε ένα λαό που χάνει τα παιδιά του; Σε ένα λαό που διώχνει τα παιδιά του για να σωθούν; Δεν υπάρχουν άλλα να ειπωθούν.
Αναρτήθηκε από: ΔΗΜΗΤΡΑ ΜΥΛΩΝΑΚΗ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου